Pages

Sunday 19 August 2012

ബഷീറിനേക്കാള്‍ വലിയ ബഷീര്‍


             പെയ്യണോ വേണ്ടയോ എന്ന സന്ദേഹത്തില്‍ തെളിഞ്ഞും മങ്ങിയും ആകാശം നില്‍ക്കുന്ന ഒരു സന്ധ്യയ്ക്ക് മുജീബ് വീട്ടിലേക്കു കയറി വന്നു.മുജീബും ഞാനും ചെറുപ്പം മുതലേ സുഹൃത്തുക്കളാണ്. മാത്രമല്ല, ഇപ്പോള്‍ ഒരുമിച്ചു വാര്‍ക്കപ്പണിക്ക് പോകുന്നവരുമാണ്.
      
    "എന്താ മുജീബേ പതിവില്ലാണ്ട് ഈ നേരത്ത്? ബീവി കൊണ്ടുകൊടുത്ത പാലുഞ്ചായ മൊത്തിക്കുടിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ അന്വേഷിച്ചു.
             
    തട്ടത്തിന്റെയറ്റം തള്ളവിരലില്‍ ചുറ്റുകയും അഴിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് അലസമായി വാതില്പടി ചാരിനില്‍ക്കുന്ന ബീവിയുടെ മുഖത്തേക്കൊന്നു പാളിനോക്കിയിട്ടു മുജീബ് ചെറിയൊരു ജാള്യത്തോടെ പറഞ്ഞു: 
               
            “ഒരു സീക്രട്ട് കാര്യം സംസാരിക്കാനുണ്ടേനും ബഷീര്‍ക്കാ...!"
              
     അത് കേട്ടമാത്രയില്‍ത്തന്നെ ,കാലിയായ ചായഗ്ളാസും വാങ്ങി ബീവി അകത്തേക്ക് മറഞ്ഞു. 
              
     മുജീബിനെക്കാള്‍ രണ്ടുവയസിന്റെ മൂപ്പേയുള്ളൂവെങ്കിലും എന്നെ 'ഇക്കാ' എന്നാണു അവന്‍ വിളിക്കാറ്. അതെന്റെ നിക്കാഹു കഴിഞ്ഞയിടക്ക് തുടങ്ങിയതുമാണ്. അതുവരെ ഇക്കായെന്ന വാലുചേര്‍ക്കാതെ  വിളിച്ചോണ്ടിരുന്ന അവന്‍ പെട്ടെന്നതൊന്നു പരിഷ്കരിച്ചതിലുള്ള അരോചകത്വം ഞാനവനോടു സൂചിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അപ്പോഴവന്‍ തന്ന മറുപടി കേട്ടപ്പോള്‍ സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ എനിക്കവനോടു ബഹുമാനം തോന്നിപ്പോയി.  
              
                ഇങ്ങളുടെ ബീവിക്ക് എന്നെ അറ്യാം...എന്നെക്കാള്‍ മൂത്തതാ ഇങ്ങളെന്നും...അന്നേരം ഓലുടെ മുന്നീന്ന് ഞാനിങ്ങളെ പേരുപറഞ്ഞു വിളിച്ചാ ഓല മുന്നിലിങ്ങളുടെ വെലപോവൂലേ...?
              
      മുജീബ് , ബീവി അകത്തേക്ക് മറഞ്ഞപ്പോള്‍ കസേര എന്റെയടുത്തേക്കു നീക്കിയിട്ടു. പിന്നെ, എണീറ്റ്‌ വാതില്‍ക്കല്‍ച്ചെന്നു ഉള്ളിലെക്കേന്തിനോക്കി ബീവി വാതില്‍പ്പിന്നിലൊന്നും മറഞ്ഞുനില്‍പ്പില്ലെന്നുറപ്പുവരുത്തിയിട്ട്  തിരികെ വന്നിരിന്നു.
              
               “എന്താ മുജീബേ ഇത്രക്കും വെല്ല്യ സീക്രട്ട്? അവന്റെ അടക്കിപ്പിടിച്ച ശരീരചലനങ്ങളില്‍ കൌതുകംപൂണ്ടു ഞാന്‍  തിരക്കി.
              
      മുജീബ് ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചിരുന്നു.ഒരു തുടക്കം കിട്ടുവാനുള്ള ആലോചനയാവും.  
              
                “ബഷീര്‍ക്കാ, ഞാന്‍ ഇങ്ങളോട് ഒന്നുരണ്ടുപ്രാവശ്യം സൂചിപ്പിച്ച കാര്യം തന്ന്യാ...മ്മളെ സൂറെന്റെ കാര്യം!"
              
      എനിക്ക് സംഗതി പിടികിട്ടി. ഇറച്ചി വെട്ടുകാരന്‍ അയ്മ്മദിന്റെ മകള്‍ സുഹറയോട് കുറച്ചുകാലമായി മുജീബിനു ഒരു പിരിശം തോന്നിത്തുടങ്ങിയിട്ട്.അവനതു ഒന്നുരണ്ടു പ്രാവശ്യം എന്നോട് സൂചിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
              
               "സൂറെന്റെ കാര്യംന്താ മുജീബേ, ഇഞ്ഞി അന്റെ മൊഹബത്ത്  മനസ്സില് പൊത്തിപ്പൊതിഞ്ഞു വെക്കുന്നല്ലാണ്ട് ഓളോടിതുവരെ അത് തൊറന്നു പറഞ്ഞിക്കില്ലാലോ...?"ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
              
              "അത് പറയാന്‍ തന്ന്യാ ബഷീര്‍ക്കാ ഞാന്‍ വന്നെ…."
              
               "അയിന് ഞ്ഞി ഇവട്യാ വരുന്നേ,ഓളോട് പോയി പറയാനുളേളന്.....!"ഞാനവനെ തമാശയാക്കി.
              
                   "അതൊന്നുമല്ല ബഷീര്‍ക്കാ..."മുജീബ് ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു ശബ്ദം ഇത്തിരി താഴ്ത്തി."എനക്ക്  സൂറേനോട്  മൊഹബത്താന്നുള്ള കാര്യം ഓളോട് നേരെനിന്നു  പറയാനുള്ള ധൈര്യല്ലാന്നു ഇങ്ങക്കറിയാലോ? അതോണ്ട് ഞാന്‍ ഒര് കത്തെയ്തിക്കൊടുക്ക്വാന്‍ തീരുമാനിച്ചിട്ടാ ഇങ്ങോട്ടുവന്നെ...."ഒന്ന് നിര്‍ത്തിയിട്ടു അവന്‍ കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തു: "അയിനും മേണ്ട സഹായം ഇങ്ങള് ചെയ്തു തരണം..."  
              
      മുജീബ് ശബ്ദം കൂടുതല്‍ താഴ്ത്തി.അവന്റെ കണ്ണുകളില്‍ പൊടുന്നനെ ഒരു ജാള്യത മിന്നലാട്ടമാരംഭിച്ചതും ഞാന്‍ കണ്ടു.
              
                "ഇങ്ങള് കതേം കവിതേംല്ലാം എയ്തുന്ന ആളല്ലേ?ഒരു നല്ല പ്രേമലേഖനം എയ്തിതരണം ഇങ്ങള് ..."
              
      ഒരു ചെറിയ ഞെട്ടലോടെ ഞാന്‍ മുജീബിനെ നോക്കി.ഇവനെന്ത് ഹലാക്കിനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്നു ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടാണെങ്കിലും ഞാന്‍ ചിരിച്ചുകാട്ടി.എന്റെ ചിരിയില്‍ അലോസരപ്പെട്ടു അവന്‍ ചോദിച്ചു.
              
             "ഇങ്ങളെന്തിനാ ചിരിക്കുന്നെ?ഞാന്‍ കാര്യായിട്ടു തന്ന്യാ പറേന്നത്‌ ....!"
             
      ഞാന്‍ പറഞ്ഞു: "എന്താ മുജീബേ ഞ്ഞി പറേന്നെ...? അനക്ക്  മാണ്ടീട്ടു ഞാന്‍ സൂറാക്ക് പ്രേമലേഖനം എയ്തിക്കൊടുക്കണോന്നോ...? ന്റെ ബീവി കേക്കണ്ട, അന്റെ മയ്യത്തെടുക്കേണ്ടിവരും ഇവ്ടുന്നു...!"
              
               "അയ്ന് ഇങ്ങളല്ലാന്നു എയ്തുന്നത് ! ഞാനെയ്തുന്നതായി വിജാരിച്ച് ഇങ്ങളെയ്തിയാ മതീന്നാ പറഞ്ഞെ....ഇങ്ങക്കയ്നുള്ള ഭാവനയെല്ലാണ്ടുന്നു എനിക്കറ്യാം..."
             
      ഒരു പരകായപ്രവേശത്തിനാണ് മുജീബ് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്.എനിക്ക് മനസ്സിലായി.എന്നാലും, അവന്റെയാ ആവശ്യത്തോടങ്ങോട്ടു പൊരുത്തപ്പെടാന്‍ എനിക്ക് ആയില്ല.
              
                “അതെങ്ങന്യാടോ ഇഞ്ഞിയെയ്തുന്നതായി വിചാരിച്ച്ചോണ്ട്  ഞാനെയ്ത്വാ...അന്റെ വികാരോം വിചാരോമെല്ലാന്നോ എന്റേത്..?ഇഞ്ഞി ഓളെ എങ്ങന്യാ കണ്ടിരിക്കുന്നേന്നോ, എങ്ങന്യാ പ്രേമിക്കുന്നേന്നോ,പ്രേമത്തെപ്പറ്റി അന്റെ സങ്കല്‍പ്പെന്താന്നോ ഒന്നും എനിക്കറിഞ്ഞൂടാ...പിന്നെങ്ങന്യാ...? 
       
               "ഇങ്ങള് മൊരട്ടു ഞായങ്ങളൊന്നും എന്നോട് പറേണ്ടാ...ഇങ്ങള് കതയെയ്തുമ്പം അയിനാത്തെ ഓരോ കതാപാത്രത്ത്തിന്റെം വിജാരങ്ങള് എയ്തുന്നുണ്ടല്ലോ...അതെല്ലാം ഇങ്ങളെ വിജാരം പോല്യാ?അല്ലാലോ....അതുപോലത്തന്ന്യാ ഇതും...ഇങ്ങളെന്നെ ഇങ്ങള്ടെ ഒരു കതെലെ കതാപാത്രായിട്ടങ്ങു കൂട്ട്യാ മതി..."മുജീബ് ശക്തിയുക്തം വാദങ്ങള്‍ നിരത്തി.

   "അതെ! ഇപ്പം ഇഞ്ഞ്യാ മൊരട്ടു ഞായങ്ങള്  പറേന്നത്..."അവനെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ തയാറെടുത്തുകൊണ്ട്  ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
               
                “ങ്ങള് മിണ്ടല്ലേ!" മുജീബിനു ദേഷ്യം വന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു."ങ്ങളെന്റെ ഉറ്റ ചങ്ങായിയാണേല് ഇങ്ങളിത് എയ്തിത്തരും....!"അവന്‍ തീര്‍പ്പുകല്‍പ്പിക്കുന്നതുപോലെ പറഞ്ഞു.
              
                 "അല്ല മുജീബേ, അത് ഞ്ഞിതന്നെ എയ്തുന്നതല്ലേ അയിന്റൊരു മൊഞ്ച്...ഏ?"
               
                 "എനിക്കെയ്താനാവൂങ്കി ഇങ്ങളോട് വന്നുപറയോ ബഷീര്‍ക്ക...ഓള് കോളെജില് പോന്ന കുട്ട്യാ...ഓള വിഷയാണേങ്കി മലയാളസാഹിത്യോം....!ഒന്‍പതാം ക്ളാസില് രണ്ടാംകൊല്ലം പഠിപ്പ് നിര്‍ത്ത്യ ഞാനെയ്തിയാല് , പണ്ട് വൈക്കത്തെ ബഷീര്‍ക്ക പറഞ്ഞപോലെ ആഖ്യെംണ്ടാവൂല, ആഖ്യാതോണ്ടാവൂല...."മുജീബ് അത് ഭാവനയില്‍ കണ്ടിട്ടെന്നോണംഒരു ചിരി ചിരിച്ചപ്പോള്‍ ഞാനാലോചിച്ചത് പുസ്തകം അലര്‍ജിയായിരുന്ന ഇവന്‍ വൈക്കം മുഹമ്മദ്‌ ബഷീറിനെ വായിച്ചെന്നോ എന്നാണ്.അത് ഞാന്‍ തുറന്നു ചോദിച്ചു.
               
                 "സൂറ കതേം കവിതെമെല്ലാം വായിക്കും...അന്നേരം ഓള പ്രേമിക്കുന്ന ഞാന്‍ മോശാവാന്‍ പാടില്ലാലോ...'പാത്തുമ്മാന്റെ ആടി'ല്‍ തൊടങ്ങി..."മുജീബിന്റെ മുഖത്ത്  നാണം മൊഞ്ചേറ്റുന്നത് ഞാനാദ്യമായിട്ടു കാണുകയായിരുന്നു.
               
                "ഇനീപ്പം ഞാന്‍ രണ്ടും കണക്കാക്കി ഒരു കത്തങ്ങു എയ്ത്യാത്തന്നെ ഓക്ക് ബോധിച്ചിക്കില്ലേലോ...?ഒരെരൂം പുളിപ്പുമെല്ലാം മാണ്ടേ..?ഓളാങ്കി കവിതേം കതെല്ലാം അന്തംല്ലാണ്ട് വായിക്കുന്നോള്വാ..." 
               
      എന്റെ വാദമുഖങ്ങളെയെല്ലാം,ബദര്‍ പടപ്പാട്ടിലെ വീരനായകനെപ്പോലെ നിഷ്ക്കരുണം അരിഞ്ഞുവീഴ്ത്തി,മുജീബ് നിര്‍ബന്ധംപിടിച്ചപ്പോള്‍ ഞാനയഞ്ഞുതുടങ്ങി.എങ്കിലും,എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു ജാള്യം തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.മറ്റൊരാള്‍ക്കുവേണ്ടി പ്രേമലേഖനം എഴുതിക്കൊടുക്കുക എന്നൊക്കെ വെച്ചാല്‍ ...! ഇതുവരെ ചെയ്യാത്ത ഏര്‍പ്പാടാണ്.മുജീബ് പറയുന്നതെല്ലാം കാര്യങ്ങളാണെങ്കിലും എന്തോ ഒരിത്!
               
     എന്റെ മുഖത്തെ സംഘര്‍ഷഭരിതഭാവങ്ങളിലേക്കൊന്നു കണ്ണയച്ച് മുജീബ് അവസാനത്തെ ആയുധം പുറത്തെടുത്തു: " ഇങ്ങക്കാണേല് പ്രേമലേഖനം എയ്തുന്ന കാര്യത്തില് നല്ല എക്സ്പീര്യന്സുണ്ടല്ലോ.."
               
      ശരിയാണ്, ഞാനും ബീവിയും  രണ്ടു വര്‍ഷത്തോളം പ്രണയലോലരായ്  കത്തുകളിലൂടെ ജീവിച്ചവരാണ്.അതൊരു യാഥാര്‍ത്യമാണെങ്കിലും,തന്റെ കാര്യസാധ്യത്തിനായി മുജീബ് അതുതന്നെ ഒരായുധമായി എനിക്കുനേരെ പ്രയോഗിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മലര്‍ന്നടിച്ചു വീണു.മര്‍മ്മഭാഗത്തുതന്നെ വെട്ടിവീഴ്ത്തിയതിന്റെ സംതൃപ്തിയോടെ മുജീബ് പോകാനെഴുന്നേറ്റു. 
               
                "ഞാന്‍ രാവിലെ പണിക്കു വരുമ്പം ഇങ്ങള് തന്നാ മതി...രണ്ടു പേജെങ്കിലും മാണം...ഇന്ന് രാത്രി മുയ്യുയന്‍ കുത്തീര്‍ന്നു എയ്തിക്കൊളീ..ങാ,പിന്നെ ഇങ്ങളിതു ഇങ്ങളെ ബീവീനോടുന്നും പറേണ്ടാട്ടോ...എനക്ക് പിന്നെ ഓലെ മൊകത്ത് നോക്കാനാവൂല..!"
                     
     എന്റെ സമ്മതത്തിനൊന്നും കാത്തുനില്‍ക്കാതെ മുജീബ് സ്ഥലംവിട്ടു.
                     
      അവന്‍ പോയ പുറകെ, അത്ര നേരം സന്ദേഹിച്ചുനിന്ന ആകാശം പെയ്തുതുടങ്ങി.ഇരുണ്ടുതുടങ്ങിയ പ്രകൃതിയെ മഴത്തുള്ളികള്‍ ഈറനണിയിക്കുന്നതും നോക്കി കുറച്ചുനേരം ആലോചനാമഗ്നനായി ഇരുന്നശേഷം അകത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോള്‍ ബീവി ചോദിച്ചു:
                     
                “എന്താരുന്നു ഇത്ര വെല്ല്യ രഹസ്യം പറച്ചില്...?
                     
      മുജീബിന്റെ വിലക്കിനെ മന:പൂര്‍വ്വം വിസ്മരിച്ച് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ബീവിയോടു കാര്യം പറഞ്ഞു.അവസാനം മുജീബ് മര്‍മ്മത്തുതന്നെ  ഒരു കുത്തു തന്നതും ഉള്‍പ്പെടെ.
                     
      ബീവി അതെല്ലാം ഒരൂറിയ ചിരിയോടെ കേട്ടുനിന്നു. എന്നിട്ട് മുജീബിനോടുള്ള സിമ്പതി പ്രകടിപ്പിച്ചു."പാവം,അവനത്രേം കാര്യായിട്ടു പറഞ്ഞതല്ലേ? ഇങ്ങളൊരെണ്ണം എയ്തിക്കൊടുക്ക്...."
                     
                  “അത് തന്ന്യാ ബീവി ഞാനുമാലോചിക്കുന്നത്...പക്ഷെ, എയ്തണേങ്കീ ഒരൈഡിയേമൊട്ടു  വരുന്നൂല്ലാ... ഈ പ്രേമലെഖനമെഴുത്തുമായിട്ടുള്ള ടച്ചെല്ലാം  വിട്ടിട്ടു മൂന്നാല് വര്ഷായില്ലേ...? 
                     
      വെള്ളക്കടലാസും പേനയുമായി എഴുതാനിരുന്നപ്പോഴാണ് ഒരത്യാഹിതം സംഭവിച്ചത്. "ഇങ്ങനത്തെ ചീളു  പൈങ്കിളികേസുകള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ നാണമില്ലേടാ"യെന്നു ഒരു  വലിയ ആക്രോശം മുഴക്കിക്കൊണ്ട് എന്നിലെ ചെറിയ സാഹിത്യകാരന്‍ ചാടിവീണു പേനക്ക്പിടിച്ചു.ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഞാന്‍ ഹിമശിലപോലെ ഉറഞ്ഞിരുന്നുപോയി.സ്തംഭനാവസ്ഥ നീങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തിരികെ ചോദിച്ചു: "അപ്പോള്‍ മൂന്നാല് വര്‍ഷം മുന്‍പ്  ബീവിക്ക് കെട്ടുകണക്കിന് എഴുതിക്കൊടുത്തതോ?അതൊന്നും ചീളു പൈങ്കിളികേസുകളല്ലാരുന്നോ?
                
                 “അത് മൂന്നാല് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ്!അന്ന് എനിക്കിത്രേം വളര്‍ച്ചയും പക്വതയും ഇല്ലായിരുന്നു.വര്ഷാന്തരം ചെറിയതായി തനിക്ക് തോന്നുന്നില്ലെങ്കിലും എനിക്കാ ബോധമുണ്ട്."സാഹിത്യകാരന്‍ അങ്ങനെയൊന്നും തോറ്റുതരാന്‍ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു."മാത്രമല്ല, അത് നിന്റെ സ്വന്തം കാര്യത്തിനല്ലായിരുന്നോ..?ഇതോ..?ഏതോ ഒരുത്തനുവേണ്ടി...! ആത്മാഭിമാനവും അന്തസ്സും പണയംവെക്കുന്ന  ഏര്‍പ്പാട് ! ഛെ,ഛെ..!!"എന്നിലെ സാഹിത്യകാരന്റെ പുച്ഛം ഖനീഭവിച്ച നോട്ടം കണ്ട് ഞാന്‍ രണ്ടടി പുറകോട്ടുമാറി.
               
      പക്ഷെ, മുജീബിനെക്കുറിച്ചോര്‍ത്തപ്പോള്‍  എനിക്ക് എന്റെയുള്ളിലെ സാഹിത്യകാരന്റെ പുച്ഛം അത്ര സാരമായി തോന്നിയില്ല.മൂപ്പര് സൂചിപ്പിച്ചപോലെതന്നെ സംഗതി ചീപ്പാണെങ്കിലും മുജീബിനെ അങ്ങനെയങ്ങ് തള്ളിക്കളയാനൊക്കുമോ?ബീവിയുടെ മുന്‍പില്‍ എന്റെ വിലയിടിഞ്ഞു പോകുമെന്ന് ഭയന്ന് രണ്ടുവയസുമാത്രം മൂപ്പുള്ള എന്നെ 'ഇക്കാ'ന്നു വിളിച്ചുതുടങ്ങിയവനാണവന്‍ !മാത്രമോ, പ്രേമസാക്ഷാല്‍ക്കാരത്തിനുവേണ്ടിയാണെങ്കിലും മലയാളസാഹിത്യത്തിന്റെ ആസ്വാദകപ്രപഞ്ചത്തിലേക്ക് പാത്തുമ്മായുടെ ആടിലൂടെ പുതുമുളയായി പൊട്ടിവിരിഞ്ഞവനുമാണ്.       
               
      എന്നിലെ പൈങ്കിളിവിരുദ്ധ സാഹിത്യകാരനും മുജീബിന്റെ സുഹൃത്തായ ഞാനും കൂടി വടംവലിയാരംഭിച്ചതോടെ ഞാനാകെ ധര്‍മ്മസങ്കടത്തിന്റെ ആഴക്കടലിലായി.ആ ആഴക്കടലില്‍ മുങ്ങിയിരിക്കുമ്പോള്‍ ബീവി വന്നു: "എന്താ തൊടങ്ങീല്ലേ?   
               
                  “ഒന്നും ഇങ്ങോട്ടുവരുന്നില്ല..."ഞാന്‍ എന്റെ ധര്‍മ്മസങ്കടം മറച്ചുവെച്ച് ഖിന്നതയോടെ പറഞ്ഞു.ഉള്ളിലെ ധര്‍മ്മസങ്കടക്കടലിനെക്കുറിച്ചു  പറഞ്ഞാലൊന്നും ബീവിക്ക് മനസ്സിലായെന്നു വരില്ല. സാഹിത്യം അവളുടെ അരികത്തുകൂടെ പോയിട്ടില്ല! ഞാനെഴുതിക്കൂട്ടിയിട്ടുള്ളതില്‍ അവളാകെ വായിച്ചിട്ടുള്ളത് ഞാന്‍ കൊടുത്ത പ്രേമലേഖനങ്ങള്‍ മാത്രമാണ്. 
               
       ബീവി ശൂന്യമായ വെള്ളക്കടലാസെടുത്ത് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കിയിട്ട് അവിടെത്തന്നെ വെച്ചു.
               
                 "ഇങ്ങക്കെന്തുപറ്റി ബഷീര്‍ക്കാ...?എന്നെ നിക്കാഹു കയിക്കണേനും മുന്‍പ് കയ്യും കണക്കൂല്ലാണ്ട് ഇങ്ങള് എയ്തിക്കൂട്ടീനല്ലോ പ്രേമക്കത്ത്വേള്...?അത് വായിച്ചു തീര്‍ത്തിട്ടെനിക്ക് പടിക്ക്വാന്‍ കൂടി നേരം കിട്ടൂലേനും...! " 
               
     ബീവി എന്റെ പൂര്‍വ്വകാലപ്രതാപം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചപ്പോഴാണ് ,ഉള്ളിലിരുന്നു പ്രതിഷേധം മുഴക്കുന്ന സാഹിത്യകാരനെ മയപ്പെടുത്തിയെടുത്തില്ലെങ്കില്‍ സംഗതി നടക്കില്ലെന്നുള്ള ചിന്ത എന്നിലേക്ക്‌  വന്നത്.അല്പമെങ്കിലും സാഹിത്യം പ്രേമവുമായി കൂട്ടിക്കുഴച്ചില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെന്തു പ്രേമലേഖനം?ഹൃദയലേഖനമായ അത് സാഹിത്യപൂരിതമാക്കണമെങ്കില്‍ ഉള്ളിലിരിക്കുന്ന എതിര്‍പ്പുകാരനെ അയച്ചെടുത്തേ പറ്റൂ.പക്ഷെ,അതത്ര എളുപ്പമല്ലെന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി.പഴയ ''കാര വാരികകളൊക്കെ വിട്ടു മൂപ്പരുടെ തീറ്റയിപ്പോള്‍ അത്യന്താധുനിക കവിതകളും കഥകളുമൊക്കെയാണ്.പണ്ടത്തെ തടിയൊന്നും ഇപ്പോഴില്ലെങ്കിലും കരുത്തു കൂടിയിട്ടേയുള്ളൂ.അത്ര പെട്ടെന്നൊന്നും മൂപ്പര്‍ വഴങ്ങിത്തരില്ല.പക്ഷെ, ആവശ്യം സൃഷ്ടിയുടെ മാതാവാണെന്ന് ആരോ ഒരാംഗലേയ പഴമൊഴി മലയാളത്തിലാക്കിയിട്ടില്ലേ?അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പതിനെട്ടടവുകളും പയറ്റി.ഹോ, കരുത്തനോന്നു വഴങ്ങിക്കിട്ടിയപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ വിയര്‍ത്തുകുളിച്ചു ചത്തുപോയിരുന്നു. 

    ബീവി കൊണ്ടുവന്ന ഒരു മൊന്ത വെള്ളം അപ്പാടെയണ്ണാക്കിലേക്ക്  കമിഴ്ത്തിയിട്ടു ഞാനിരുന്നു കിതയ്ക്കവേ ബീവി അദ്ഭുതം കൂറി: "ഒരു പ്രേമക്കത്തെയ്താനായിട്ടാ ഇങ്ങളിങ്ങനെ പെരാന്തെട്ക്കുന്നെ..?    

   എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ബീവി ചോദിച്ചത് അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ശരിയായിരുന്നു. 'പെരാന്തെടുക്കല്‍ ' തന്നെയായിരുന്നു എനിക്കത്. അത്രയും നേരം പ്രാതിരോധിച്ചുനിന്നിരുന്ന കാല്‍പനികവിരുദ്ധനെ ഒരുതരത്തില്‍ മയക്കിയെടുത്ത് എഴുത്തിനിരുന്നപ്പോള്‍ അതാ അടുത്ത തൊന്തരവ്‌! ഒരൊറ്റ വാക്കുപോലും ഊറിവരാതെ തരിശായി നില്‍ക്കുകയാണ് ഉള്ള്‌! എത്ര കോലാഴത്തില്‍ കുഴിച്ചിട്ടും ഒരു നനവുപോലും കാണാതെ നെടുവീര്‍പ്പിട്ടുനില്‍ക്കുന്ന കിണറുകുത്തുകാരന്റെ അതേ അവസ്ഥ! മുന്‍പാ പ്രണയകാലത്ത്, ബീവിക്കുവേണ്ടി പത്തും പതിനഞ്ചും പേജുകള്‍  നിറയെ പ്രണയലേഖനങ്ങള്‍ സൂകരപ്രസവം പോലെ എഴുതിത്തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ള താനാണിപ്പോള്‍ ഒരു വാക്കിനുവേണ്ടി പരവശപ്പെടുന്നത്! അന്ന് പഞ്ഞമില്ലാതിരുന്ന  പഞ്ചാരവാക്കുകള്‍ക്കിന്ന് എന്തൊരു ക്ഷാമം എന്നോര്‍ത്ത് ഞാന്‍ നെടുവീര്‍പ്പുകളയച്ചു.            
       
           “എന്താണ്? ബീവി എന്റെ തലയില്‍ തടവിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.എന്റെ വൈവശ്യങ്ങളൊക്കെ തെല്ലൊരന്ധാളിപ്പോടെ നോക്കിക്കണ്ട്‌ നില്‍ക്കുന്ന, എന്റെ പാവം ബീവിയുടെ അവസ്ഥയോര്‍ത്തുകൊണ്ട്, ഒന്നുമില്ലെന്ന് ചുമല്‍കൂച്ചവേ, എനിക്ക് പെട്ടൊന്നൊരാശയം തോന്നി.           
      
               “അല്ല ബീവി, ഇഞ്ഞ്യാ പഴേ എഴ്ത്തെല്ലാം എടുത്തു പെട്ടിക്കകത്ത് സൂക്ഷിച്ചിക്കില്ലേ..? അതീന്നു ഒന്നിങ്ങു എടുക്ക്...അത് നോക്കി ഒരു കാച്ചങ്ങു കാച്ചാം....!"അതാവുമ്പോള്‍ ഇപ്പോഴും ചില്ലറ  മുറുമുറുപ്പോടെ നില്‍ക്കുന്ന സാഹിത്യകാരന് പ്രശ്നവുമുണ്ടാവില്ല.   

        "അയ്യട, അതിപ്പൊക്കിട്ടും!" ബീവിയുടെ ഭാവം മാറിയതുകണ്ട് ഞാനമ്പരന്നു.

          "അതെന്താ, ഞ്ഞിയതെല്ലാം കൂടി സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചേക്കുന്നത് പുഴുങ്ങിത്തിന്നാനാ ...?" ഞാന്‍ കളിയായി തിരക്കവേ, ബീവിയുടെ മുഖം വീര്‍ത്തു.  

           "പുയുങ്ങിത്തിന്നാനൊന്ന്വല്ല..അതേ എനക്ക് ഇങ്ങള് പിരിശത്തോടെ എയ്തിത്തന്നതാ.... അത് വേറൊരുത്തിക്കു കോപ്പിയടിച്ചു കൊടുത്തിട്ടോള  സുഖിപ്പിക്കണേങ്കിലെ ഇമ്മിണി പുളിക്കും..!"    
              
      ബീവിയുടെ വികാരം മനസ്സിലാക്കിയ ഞാന്‍ ഇനിയെന്താണൊരു പോംവഴി എന്ന ആലോചനയിലായി.  
              
             "ഇങ്ങള് ഓരോ കിലോ കല്‍ബും, ഈരണ്ടു കിലോ  കരളും മൂന്നാല് ലിറ്റര്‍ തേനും പാലുമെല്ലാം ചേര്‍ത്തൊരു കാച്ചങ്ങു കാച്ച്യൂട്...!" എന്റെ തലപുകച്ചില്‍ കണ്ടു ബീവി നിര്‍ദേശിച്ചു.  

 "ഹേയ്‌, സംഗതി അഴകൊഴമ്പനൊന്നും പോരാത്തതോണ്ടല്ലേ മുജീബ് എന്നെത്തന്നെയിതേല്പ്പിച്ചത്...നല്ല ക്ളാസ് പ്രേമലേഖനം തന്ന്യാകണം...!" ബീവിയുടെ നിര്‍ദേശത്തോട് ഞാന്‍ വിയോജിപ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ മൊന്തയുമായി അടുക്കളയിലേക്കു നിഷ്ക്രമിച്ചു.  
            
    പിന്നെയും കുറേനേരത്തെ ധ്യാനമിരിപ്പിനു ശേഷമാണ് ആദ്യത്തെ വാചകമൊന്നു പേനത്തുമ്പിലൂടെയൂര്‍ന്നു വീണതുതന്നെ.ആദ്യമൊക്കെ അവിടവിടെ തട്ടിതടഞ്ഞുനിന്നുവെങ്കിലും പിന്നെ ഒരൊഴുക്കായിരുന്നു വാക്കുകളുടെ.
            
    ബീവി ഇടയ്ക്കിടെ വന്നു പുരോഗതി അന്വേഷിച്ചിട്ട് അടുക്കളയിലേക്കു മറയും.

    ഒന്നര മണിക്കൂര്‍കൊണ്ട് രണ്ടുപുറം നിറഞ്ഞു.വായിച്ചു നോക്കി സംഗതി കൊള്ളാമെന്ന സമാധാനത്തോടെ ദീര്‍ഘനിശ്വാസം വിടുമ്പോള്‍ , എന്റെ തലയിലെഴുത്ത് ഓര്‍ത്തു, ഞാനറിയാതെ ചിരിച്ചുപോയി.

     ബീവി, സംഗതി തീര്‍ന്നെന്നറിഞ്ഞു അടുക്കളയില്‍നിന്നും പാഞ്ഞെത്തി.

         “എങ്ങനെയുണ്ട്?  വായിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ബീവിയോടു തിരക്കി.

           "ഹോ, രണ്ടുകൊല്ലം മൊഹബത്തും കൊണ്ടെന്റെ പൊറകെ നടന്നിട്ടും ഇങ്ങക്കിതു പോലൊന്ന് എയ്തിതര്വാനായിക്കില്ല!" ബീവിയുടെ മുഖത്ത്  ചെറിയോരസൂയയും നിരാശയും കൂടിക്കലരുന്നത് കണ്ടു ഒരു പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ ഞാനവളുടെ കവിളില്‍ നുള്ളി.

      പിറ്റേന്ന് രാവിലെ സംഗതി ഞാന്‍ മുജീബിനു കൈമാറി.വായിച്ചു നോക്കിയതിനു ശേഷം 'അസ്സലായിട്ടുണ്ട്' എന്നൊരഭിപ്രായപ്രകടനത്തോടെ പോക്കെറ്റില്‍ അവനതു ഭംഗിയായി മടക്കിവെച്ചു.ഈയൊരെണ്ണം എഴുതിതീര്‍ക്കുവാന്‍ വേണ്ടി ഞാനനുഭവിച്ച പ്രാണസങ്കടത്തെക്കുറിച്ചു അവനു ഞാന്‍ ചെറിയൊരു  സൂചന മാത്രമേ നല്‍കിയുള്ളൂ.അവനോടു ആ പ്രാണസങ്കടം വാക്കുകളിലൂടെ  വിശദീകരിക്കുവാന്‍ എനിക്കാവുകയില്ല.അഥവാ, ആയാല്‍ത്തന്നെ അവനൊട്ടു മനസിലായെന്നും വരില്ല.

             "ബഷീര്‍ക്കാ, ഇങ്ങള് വൈക്കം മുഹമ്മദു ബഷീറിനെക്കാളും വല്ല്യ ബഷീറാകും."ഞാന്‍ ചെയ്തുകൊടുത്ത  ഉപകാരത്തിനു അവന്‍ തന്റെ നന്ദി അറിയിച്ചത് ഈ ആശീര്‍വാദ പ്രകടനത്തോടെയാണ്. ബഷീറെന്ന  ആനയുടെയും ഞാനെന്ന ഉറുമ്പിന്റെയും സ്ഥിതികളറിയാവുന്ന ഞാനവനോടെന്ത് പറയുവാനാണ്!
            
      എഴുത്തുകൂലിയായി ഒരു ചായയും കേസരിയും വാങ്ങിത്തന്നു അവന്‍ . കേസരിയുടെ മധുരം നുണഞ്ഞിറക്കവേ, തലേരാത്രി ഞാനനുഭവിച്ച ധര്‍മ്മസങ്കടങ്ങള്‍ക്കും പ്രാണവേദനകള്‍ക്കും ഇതൊരു പ്രതിഫലമേ ആകുന്നില്ലല്ലോ എന്നാണു ഞാന്‍ ഖിന്നനായത്.

     പണിസൈറ്റിലേക്കു പോകുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ മുജീബിനോട് ചോദിച്ചു: "ഇന്നിത് കൊടുക്കുന്നില്ലേ മുജീബെ?അതോ അതിനും ഞാന്‍ തന്നെ മാണോ?"

        “കൊടുക്കലെല്ലാം ഞാന്‍ തന്നെ കൊടുത്തോളാം ബഷീര്‍ക്കാ....ഓള് കോളേജുംവിട്ടു വൈകുന്നേരമൊന്നു വന്നോട്ടെ..."

    വൈകുന്നേരം സുഹറയ്ക്ക്‌ കത്ത് കൈമാറിയതായി പിറ്റേന്ന് മുജീബ് എന്നോട് പറഞ്ഞു.അവള്‍ മറുപടി ഇന്ന് വൈകുന്നേരം തരുമെന്നും.

   സംഗതികളുടെ പുരോഗതി മുജീബില്‍ നിന്നും അറിയുന്ന മുറയ്ക്ക് ഞാന്‍ ബീവിയെ അറിയിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അതറിയുവാന്‍ പെണ്‍സഹജമായ ജിജ്ഞാസയോടെ അവള്‍ എല്ലാ വൈകുന്നേരവും തിരക്കുമായിരുന്നു.

    സുഹ്റ അനുകൂലമായ മറുപടി കൊടുത്തെന്നും ഞാനെഴുതിക്കൊടുത്ത പ്രണയലേഖനം അവളുടെ ഹൃദയം കവര്‍ന്നെന്നും മുജീബ് അറിയിച്ചപ്പോള്‍ ഞാനെന്ന എഴുത്തുകാരന്‍ ധന്യനായി.

    മുജീബിന്റെയും സുഹ്റയുടെയും പ്രണയം ദിവസം ചെല്ലുംതോറും പുരോഗതി പ്രാപിക്കുന്നതറിഞ്ഞു, പ്രണയമെന്ന മധുരവികാരത്തിന്റെ സുഖവും നോവും രണ്ടുവര്‍ഷത്തോളം അറിഞ്ഞനുഭവിച്ച എനിക്കും ബീവിക്കും അവരെ സഹായിക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞതിലുള്ള ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യത്തിനും സന്തോഷത്തിനും അതിരുകളില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ, ആ സന്തോഷത്തിനു ഒരു കുമിളയുടെ ആയുര്‍ദൈര്ഘ്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂവെന്നത് ഞങ്ങള്‍ക്കറിയില്ലായിരുന്നു.
             
     കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ക്കു ശേഷമുള്ള ഒരു വൈകുന്നേരം വീട്ടുമുറ്റത്തതാ നില്‍ക്കുന്നു ഇറച്ചിവെട്ടുകാരന്‍ അയ്മദിക്ക....! കയ്യില്‍ ഇറച്ചി വെട്ടുന്ന കത്തി..!! കൂടെ മുജീബുമുണ്ട്. രണ്ടുപേരുടെയും ഒന്നിച്ചുള്ള ആ വരവത്ര പന്തിയല്ലല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു:  

       “എന്താ അയ്മ്ദിക്കാ..?

       “എന്താന്ന് ഇനിക്കറിഞ്ഞൂടാ അല്ല ബലാലെ? മറുപടിയായുള്ള അയ്മദിക്കയുടെ ചീറ്റല്‍ കേട്ട് എന്റെ നെഞ്ചിലൊരാന്തലുണ്ടായി.

     “ഞ്ഞി എന്ന് മൊതല്‍ക്കാ കതെയ്ത്തെല്ലാം നിര്‍ത്തി കത്തെയ്തിക്കൊടുക്കല്  തൊടങ്ങ്യേ? 

    ഡും! ഒരു വലിയ പൊട്ടിത്തെറിയുണ്ടായത്പോലെ ഞാന്‍ നടുങ്ങി മുജീബിനെ നോക്കി.ഇപ്പോഴാണ് ഞാനവനെ ശരിക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചതും.അടികൊണ്ടു തിണര്‍ത്ത കവിളുകളും പൊട്ടി ചോരയൊഴുകുന്ന ചിറിയും ഉലഞ്ഞുനാശമായ ഉടുവസ്ത്രങ്ങളുമൊക്കെയായാണ്  മുജീബിന്റെ നില്‍പ്പ് .  

          “അയ്മദിക്ക എന്തുന്നാ പറേന്നെ...? എനക്കൊന്നും തിരീന്നില്ല.."ഞാന്‍ ഉരുണ്ടുകളിച്ചു രക്ഷപ്പെടുവാന്‍ തീര്‍ച്ചപ്പെടുത്തി .

          “ഫ്ഭ, അറാം പെറന്നോനെ! അനക്കൊന്നും തിരീന്നില്ല അല്ലെ..?ഇഞ്ഞ്യല്ലേ ഈ ഹമുക്കിനു ഇതെയ്തിക്കൊടുത്തത് ..?ന്റെ മോള് സൂറാക്ക് കൊടുക്ക്വാന്‍.? അയ്മദിക്ക ചുളുങ്ങി നാശമായ ഒരു പേപ്പറെടുത്തു എന്റെ നേരെ വീശിക്കാണിച്ചു.

    ആ കടലാസ് കണ്ടപ്പോള്‍ , ഞാനനുഭവിച്ച പ്രാണസങ്കടത്തിന്റെയും പേറ്റുനോവിന്റെയും ഓര്‍മ്മ എന്നിലേക്ക്‌ ഇരച്ചുവന്നു.എന്റെ നെഞ്ചു നൊമ്പരംകെട്ടി വിങ്ങി.ഒച്ചപ്പാട് കേട്ട്  പുറത്തേക്കുവന്ന ബീവി സംഗതി വലിയ ഗുലുമാലായെന്നു കണ്ടു വിളറിവിയര്‍ത്ത് ഉമ്മറത്തെ തൂണിലേക്ക് ചാരി.  

           “മാനത്തോടെ കയിഞ്ഞു കൂടുന്ന പെണ്‍കുട്ട്യോളെ ചീത്തയാക്കാന്‍ ചെക്കമ്മാരേം കൊണ്ട് ഇറങ്ങീരിക്ക്വാ ഞ്ഞി ല്ലേ..?ഇഞ്ഞി പ്രേമിച്ചിട്ടാ നിക്കാഹു കയിച്ചേന്നും വെച്ചിട്ട്  നാട്ടിലുള്ള സകല വാല്യെക്കാരേം പ്രേമിപ്പിച്ചിട്ടെ നിക്കാഹു കയിക്ക്വാന്‍ വിടൂള്ളൂന്നാ അന്റെ വിചാരം? ഏ..?

   അയ്മദിക്ക കത്തിക്കേറുകയാണ്.ശകാരവര്‍ഷത്തില്‍ കുതിര്‍ന്നു കണ്ണുംമിഴിച്ചു ഉമിനീര്‍വിഴുങ്ങി നില്‍ക്കുവാനേ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു.എന്റെ ഉരിയാട്ടമില്ലായ്മ കണ്ടു കൂടുതല്‍ ഊര്‍ജ്ജസ്വലനായി അയ്മദിക്ക തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.

         “ഇഞ്ഞി വെല്ല്യ കതേം കുന്തോം മറ്റേ കൊടച്ചക്രോല്ലാം എയ്തുന്നുണ്ടെങ്കി അതുംകൊണ്ട് മര്യാദയ്ക്ക് കുത്തിര്‍ന്നാ മതി..അല്ലാണ്ട്, പെണ്‍കുട്ട്യേക്ക് കത്തെയ്തിക്കൊടുത്തിട്ടു പ്രേമിപ്പിക്കുന്ന വിസിനസിനൊന്നും എറങ്ങണ്ട...കേട്ടുക്കോ ഇഞ്ഞി, അറാംപെറപ്പു പെറന്ന ഹമുക്കേ...!"

      അയ്മദിക്കയുടെ ഇടിമിന്നല്‍ ഗര്‍ജ്ജനം കേട്ട് അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തുമെല്ലാം കൂണുപോലെ തലകള്‍ മുളച്ചുപൊന്തിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.
            
     ശെ, ആകെ നാണക്കേടായി! തൊലിയുരിഞ്ഞു പോകുന്നതുപോലെ തോന്നിയ ഞാന്‍ ധൈര്യം സംഭരിച്ചു അയ്മദിക്കായുടെ അടുത്തേക്ക്  ചെന്നു.മൂപ്പരുടെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന ഇറച്ചിക്കത്തിക്കിടക്കിടെ ഓട്ടക്കണ്ണിട്ടു നോക്കിക്കൊണ്ട്‌.
            
              “അയ്മദിക്ക, ഇങ്ങള്  പ്രശ്നോന്നുണ്ടാക്കരുത്...ഒരബദ്ധം പറ്റിപ്പോയതാ..ഈ മുജീബിന്റെ നിര്‍ബന്ധംകൊണ്ടാ ഞാന്‍…
                  
      ഏതു ഗതികെട്ട നേരത്താടാ നിനക്കാ ദുര്‍ബുദ്ധിയും കൊണ്ടിങ്ങോട്ടു കയറിവരാന്‍ തോന്നിയത് ഇബിലീസേ എന്ന മട്ടില്‍ ഞാന്‍ രൂക്ഷമായി മുജീബിനെ നോക്കി.അവന്‍ തലകുനിച്ചുകളഞ്ഞു.
                  
                 “എന്തബത്തം? കുരുത്തക്കേട്‌ ണ്ടാക്കീട്ടു അബത്തം പറ്റിപ്പോയീന്നോ..? അനക്ക് കേക്കണോ, ഇക്കത്തുകാരണം സൂറ ഓള്‍ടെ കോളേജിലാകെ നാറി...ഓള പടിപ്പിക്കുന്ന മാഷുക്ക് ഓള്‍ടെ പടിക്കുന്ന ബുക്കിന്റുള്ളീന്നാ ഇത് കിട്ട്യേ...മാഷു അന്നേരെ ഞമ്മളെ ബിളിപ്പിച്ചു...മാഷു ഒളേം ഞമ്മളേം കൂട്ടംകൂട്യേനു ഒരു കണക്കൂല്ലാ...നി മേലാലിങ്ങനോന്നൂണ്ടാവൂല്ലാന്നു കാലുപിടിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടാ ഓലൊന്നു അയഞ്ഞന്നെ...തിരിഞ്ഞോ അനക്ക് ഇബിലീസിനുണ്ടായ ബെടക്കെ...?
            
     അപ്പോള്‍ അതാണ് കാര്യം!അന്നേരം അയ്മ്ദിക്ക മുജീബിനെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ടാവും.നല്ലോണമൊന്നു കൊടുത്തപ്പം മുജീബ് എല്ലാം തത്ത പറയുംപോലെ പറഞ്ഞുമിരിക്കും.എന്നാലും മുജീബേ, ഒരുപാടീറ്റുനോവെടുത്തു അക്കത്തെഴുതിത്തന്ന എന്നെയൊറ്റിക്കൊടുക്കെണ്ട യാതൊരാവശ്യവും തനിക്കില്ലായിരുന്നു.ഞാന്‍ മുജീബിനെ നോക്കി. വൈക്കം മുഹമ്മദു ബഷീറിനെക്കാളും വലിയ ബഷീറാവും എന്നെയെന്നാശീര്‍വദിച്ച അവന്‍ഇപ്പോഴും തലയും കുമ്പിട്ടു നില്‍ക്കുകയാണ്.ഇപ്പറയുന്നതൊന്നും തന്നെ ബാധിക്കുന്ന പ്രശ്നമേയല്ലെന്ന മട്ടില്‍ !  

      “അയ്മദിക്കാ...സംഗതി എനക്കൊരു തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി...ങ്ങളത് സാബൂറാക്ക്...എന്താ മാണ്ട്യെന്നു വെച്ചാ ഞാനത്  ചെയ്തുതരാം..ങ്ങളെന്നെ നാണം കെടുത്തരുത്..."ഞാന്‍ അയ്മദിക്കയുടെ കാല്‍ക്കല്‍ വീഴാന്‍പോലും സന്നദ്ധനായി നിന്നു.  

       “ഇനി ഇഞ്ഞി എന്ത് ചെയ്തിറ്റെന്താ...?സൂറേം ഞമ്മളും നാറാനുള്ളത് നാറി...! ഇനി മേലാല് ഇഞ്ഞി ഇങ്ങനത്തെ ബെടക്കത്തരത്തിനു എറങ്ങരുത്...എറങ്ങ്യാല് ഇച്ചേലുക്കാരിക്കൂല ഇനി ഞമ്മട വരവ്..!അതേ ഞമ്മക്ക്  അന്നോട്‌ പറ്യാനുള്ളൂ..."അയ്മദിക്ക അയഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ എന്റെ ശ്വാസം നേരെ വീണു.

     “ഇന്നാ അന്റെ കത്ത്...!"അയ്മദിക്ക കത്ത് ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി എന്റെ മുന്നിലെയ്ക്കെറിഞ്ഞു. 

   മൂപ്പര്‍ കൂട്ടംകൂടലുമായി വീണ്ടും മുജീബിന്റെ നേര്‍ക്ക്‌ തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍, ചൂളി നില്‍ക്കുന്ന മുജീബിനെ രക്ഷിക്കാനായി ഞാന്‍ സമാധാനവാക്കുകളുമായി അയ്മദിക്കയെ തണുപ്പിക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചു. 

   അനുനയം പറഞ്ഞു മൂപ്പരെ ഒരുവിധം സമാധാനപ്പെടുത്തി പറഞ്ഞയച്ചു തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോള്‍ മുജീബ് നിന്നിടം കാലിയായിരുന്നു.

    മുറ്റത്തു ചരല്‍മണ്ണില്‍ ചുരുണ്ടുകിടക്കുന്ന കടലാസ് കയ്യിലെടുത്തു ഉമ്മറത്തേക്ക്  കയറുമ്പോള്‍ ബീവിയുണ്ട് ഷോക്കേറ്റു മരവിച്ചതുപോലെ തൂണുംചാരി അതേ പോസില്‍ത്തന്നെ നില്‍ക്കുന്നു.     

   വ്രണിതഹൃദയത്തോടെ കയ്യിലിരുന്നു തുടിക്കുന്ന പ്രണയലേഖനവുമായി ഞാന്‍ ബീവിയുടെ തോളില്‍പിടിച്ചു അഭിമുഖമായി തിരിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു:

       “പേടിച്ചുപോയോ ബീവീ...?

         “ഇങ്ങള് പേടിച്ചില്ലേ..?ബീവി നിഷ്കളങ്കമായി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കിചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു മാജിക്കുകാരനെപ്പോലെ ശൂന്യതയില്‍നിന്നും സൃഷ്ടിച്ചെടുത്ത പൊട്ടിച്ചിരിമാലയണിഞ്ഞ്  ഞാനവളെ മാറോടണച്ചു.

284 comments:

  1. ബൂലോകത്തില്‍ എന്റെ ആദ്യ കഥയാണ് ഇത്. മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ പ്രണയകാലത്ത് ഇക്കഥ ഒരു പഴങ്കഥയാണ്.എങ്കിലും കഥയെയും കഥാപാത്രങ്ങളെയും ഒരു മൊബൈല്‍ പൂര്‍വകാലത്തിലേക്ക് പറിച്ചുനട്ടു ഇക്കഥ ആസ്വദിക്കണമെന്ന് അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു.അഭിപ്രായം അതെന്തായാലും ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തണമെന്നും അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു.ഉറക്കമൊഴിച്ചിരുന്നു പടച്ചുണ്ടാക്കിയ ഇക്കഥ വായനക്കാരിലെത്തി എന്നറിയുന്നതിലും വലിയൊരു സംതൃപ്തി മറ്റൊന്നുമില്ല.

    ReplyDelete
    Replies
    1. കഥ നന്നായിട്ടുണ്ട്. തുടര്‍ന്നെഴുതുക

      Delete
    2. @ നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ടുട്ടൂസ്
      അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി ..വീണ്ടും വരണേ ഇതുവഴിയൊക്കെ :)

      Delete
  2. നിങ്ങള്‍ എഴുതിയപ്പോള്‍ അനുഭവിച്ച വീര്പുമുട്ടല്‍ ഒരു സാധാരണ വായന കാരനായ എനിക്ക് പോലും അനുഭവിക്കനായ്. സന്ദര്ഭ തെക്കാള്‍ വൈകാരിക ഭാവത്തിനു മുന്തുക്കം നല്‍കിയ ഈ കഥ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി. വീടും ഇത് പോലെയുള്ള നല്ല കഥകള്‍ പ്രതീഷിക്കുന്നു......

    ReplyDelete
  3. സന്തോഷം.നന്ദി.

    ReplyDelete
  4. കഥ പറച്ചില്‍ നന്നായി.ഇപ്പോള്‍ എല്ലാം SMS വഴിയല്ലേ നടക്കുന്നത്. ആശംസകള്‍.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി ഒത്തിരി സന്തോഷം ഇവിടെ വന്നതിലും അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിലും

      Delete
  5. കഥ ഇപ്പോഴും യാതാര്‍ത്ഥ്യം ആവണമെന്നില്ല. കാല്പനികമായാലും കഥ നന്ന്. ഇനിയും ഏറെ എഴുതുവാന്‍ കഴിയട്ടെ!

    അക്ഷരങ്ങള്‍ ഒന്നുകൂടി ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ നന്നാവും എന്നൊരു അഭിപ്രായവും ഇവിടെ അറിയിക്കട്ടെ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം.നിര്‍ദേശത്തിനു നന്ദി.

      Delete
  6. പ്രതീഷ്,കഥ നന്നായിട്ടുണ്ട്.ഉറൂബിനെ വായിക്കണം.അനുഗ്രഹം തരാനുള്ള പ്രാപ്തിയില്ല.പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം നന്മക്കായി...

    ReplyDelete
    Replies
    1. പ്രാര്‍ത്ഥനയുണ്ടല്ലോ :) നന്ദി

      Delete
  7. എഴുത്തിനു നല്ല ഒഴുക്ക്..മാപ്പിള ഭാഷയുടെ മൊഞ്ചും കൂടിയായപ്പോ വായിച്ചു തീര്‍ന്നതറിഞ്ഞില്ല...ഇങ്ങള് വൈക്കം ബസീറിനെക്കാട്ടീം ബല്യ ബസീരാവും ...ഹ ഹ

    ReplyDelete
    Replies
    1. അത്രയ്ക്കുവേണോ :) നന്ദി..വീണ്ടും വരിക

      Delete
  8. പ്രതീഷേ, കഥ നന്നായിട്ടുണ്ട്....
    [കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്ക് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ മരിച്ചവരോ ആയ ആരോടും സാമ്യമില്ലേന്ന് ചോദിച്ചാല്‍, ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കില്ലാട്ടോ:):)]
    സ്ലാങ്ങ്‌ കൊള്ളാട്ടോ...

    പോസ്റ്റ്‌ ഏരിയയുടെ വിഡ്ത്ത് ഒരല്‍പം കൂട്ടാമോ, വായിക്കാന്‍ അതാണ്‌ കുറച്ചു കൂടി സുഖമെന്ന് തോന്നുന്നു..

    ഇനിയുമെഴുതുക, ആശംസകളോടെ....

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി..വീണ്ടും വരിക

      Delete
  9. അപേക്ഷിച്ചാല്‍ ഉപേക്ഷിക്കാത്ത പുണ്യാളനു താങ്കളുടെ ക്ഷണം നിരസിക്കാനായില്ല ,അതാ ആ നിമിഷം ഇവിടെ പറന്നിറങ്ങിയത് ,

    കഥ വായിച്ചിട്ടില്ല വായിക്കാനുള്ള ഒരു മാനസികാവസ്ഥയില്ല, അതിനാല്‍ പൊള്ളയായ കമ്മന്റ് നല്ക്കുന്നില്ല വൈക്കാതെ വരാം കാത്തിരിക്കൂ ...

    സ്നേഹാശംസകള്‍ @ @ PUNYAVAALAN

    ReplyDelete
    Replies
    1. വൈകാതെ വരൂ ...കാത്തിരിക്കുന്നു അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കും നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ക്കും :)

      Delete
  10. സുന്ദരമായ എഴുത്ത് സുഹൃത്തേ......വായിച്ചു നിര്‍ത്തിയത് അറിഞ്ഞില്ല.
    ബഷീറിനെ ഇജ്ജ്‌ ഇടക്കിടെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കേണ്ട.....:)

    പിന്നെ, ഫോല്ലോവെര്‍ ഗദ്ജെറ്റ്‌ കൊടുക്കൂ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം.അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി... ഫോളോവര്‍ ഗാഡ്ജെറ്റ് ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്നു

      Delete
  11. ഒറിജിനല്‍ ബഷീറും പ്രണയലേഖനങ്ങള്‍ കാശിനു എഴുതികൊടുത്തിട്ടുണ്ട്, ട്ടോ. ആഖ്യയും ആഖ്യാതവുമെല്ലാം പറഞ്ഞു ബഷീറിനെ കുഴപ്പിച്ചത്, അനിയനാണു. അദ്ദേഹം സ്കൂള്‍ വാദ്ധ്യാരായിരുന്നു.
    നല്ല എഴുത്താണു. തുടരൂ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. തീര്‍ച്ചയായും എഴുത്ത് തുടരാം :) നന്ദി

      Delete
  12. കഥ നന്നായിട്ടുണ്ട്. തുടര്‍ന്നെഴുതുക. കഴിയുന്നതും ദൈര്‍ഘ്യം കുറക്കുക. ടൈപ്പ് ചെയ്ത ഫോണ്ടിന് പ്രശ്നമുണ്ട്. സാരമില്ല, വഴിയെ ശരിയാവും.

    ആശംസകളോടെ,

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി .വീണ്ടും വരിക

      Delete
  13. വായിച്ചിരിക്കാന്‍ നല്ല രസമുള്ള ശൈലി.. തുടര്‍ന്നെഴുത്ത്തിനു എല്ലാ വിധ ആശംസകളും...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം..

      Delete
  14. ഇവിടെ ഇതാദ്യമാണ്... നന്നായിട്ടുണ്ട്.... എഴുത്ത് കൊള്ളാം... ശ്രദ്ധിച്ച് മുന്നേറുക... സ്നേഹാശംസകള്‍ ....

    ReplyDelete
  15. വായിക്കാനൊരു സുഖമൊക്കെയുണ്ട്. മാപ്പിളസ്ലാങ്ങ് ഉപയോഗിച്ച് വൃത്തികേടാക്കുന്നവരാണ് മിക്കവരും. അത് മനോഹരമായി കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. കഥക്ക് ഒരു പഞ്ചോ, അസാധാരണമായ ഒരു എന്ഡിംഗോ ഒക്കെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. ആ വിഷയത്തില് നിരാശയുണ്ട്. ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്ത്. ഒരു ബഷീറായി മാറട്ടെ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആശംസകള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു

      Delete
  16. ആദ്യത്തെ കഥ തന്നെ കസറിയിട്ടുണ്ട്,,,,,വളരെയിഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. എല്ലാവിധ ആശംസകളും നേരുന്നു.......

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആശംസകള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു

      Delete
  17. സ്വന്തം ആണ് ഇന്നത്തെ പ്രശ്നം. സ്വന്തം കാര്യത്തിന് ആവുമ്പോള്‍ ഏതു ഭാഷയും എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും ആയാസമായി വരും അല്ലെ? നല്ല വായന സമ്മാനിച്ചു. ആ മാഷ്‌ വായിച്ചിട്ട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ ആവോ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. താങ്കളെപ്പോലെ ബ്ലോഗ്‌ കഥാകൃത്തുക്കളില്‍ സീനിയര്‍ ആയൊരാള്‍ ഇവിടെ വന്നത് തന്നെ വലിയോരനുഗ്രഹമായി കാണുന്നു.ഒത്തിരി സന്തോഷം .നന്ദി

      Delete
  18. കഥ വായിച്ചു. അയമ്മതിക്ക കത്തുമായി വരുന്നിടത്ത് ഒരു നല്ല ഏന്‍ഡ് പചോടെ ഫുള്‍ സ്റ്റോപ്പ്‌ ആക്കാമായിരുന്നു. ഒരു പാട് നര്‍മ്മ സാദ്ധ്യതകള്‍ ഉള്ള പ്രമേയം. ഒരു വിധം നന്നായി തന്നെ അവതരിപ്പിച്ചു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. അക്ബര്‍ സാറിനെ പോലെ ബൂലോകത്തെ സീനിയര്‍ ആയൊരാള്‍ ഇവിടെ വന്നത് തന്നെ വലിയ ഭാഗ്യമാണ്.നന്ദിയുണ്ട്. :)

      Delete
  19. ഇപ്പോൾ ആശംസകൾ മാത്രം നേരുന്നൂ...ഞാൻ പിന്നെ വരാം............

    ReplyDelete
    Replies
    1. ചന്തുവേട്ടാ വീണ്ടും വരണേ..വായിച്ചു അഭിപ്രായം പറയണേ:)

      Delete
  20. എഴുത്തിനു നല്ല ഒഴുക്കുണ്ടായിരുന്നു. വായിച്ചു പോകാന്‍ രസമുണ്ടായിരുന്നു. ഭാഷാ പ്രയോഗങ്ങള്‍ നന്നായി. ഇനിയും നന്നായി എഴുതാന്‍ കഴിയട്ടെ..എല്ലാ വിധ ആശംസകളും ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു..വീണ്ടുംവരാം ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആശംസകള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു

      Delete
  21. Replies
    1. സന്തോഷം.അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി... ഫോളോവര്‍ ഗാഡ്ജെറ്റ് ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്നു

      Delete
  22. Replies
    1. ആശംസകള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു

      Delete
  23. ഞാന്‍ ആണ് ആദ്യ ഫോല്ലോവേര്‍....... കൊള്ളാം... ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം.നന്ദി.വീണ്ടും വരിക

      Delete
  24. ആദ്യം ഇത്തിരി വലിപ്പം തോന്നിയെങ്കിലും വായനയില്‍ പ്രശ്നമായില്ല.നന്നായിരുന്നു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. വിലയേറിയ അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേരുമല്ലോ.

      Delete
  25. ആദ്യത്തെ കഥ തന്നെ തകര്‍ത്തു .. ബഷീര്‍ രചനകളിലെത് പോലെ സ്ലാങ്ങു ഉപയോഗിച്ചതൊക്കെ നന്നായി .. ഇനിയും ഒരുപാട് കഥകള്‍ എഴുതുക.. ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. വിലയേറിയ അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേരുമല്ലോ.

      Delete
  26. വായിച്ചു ,ചില ചില്ലറ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഒക്കെ കണ്ടു ,എങ്കിലും കോമഡി ക്ക് വേണ്ടി പലരും ചെയ്യാറുള്ള സര്‍ക്കസ്‌ ഒന്നും കണ്ടില്ല എന്നത് തന്നെ ആശ്വാസം .ഇനിയും വരാം

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം.നന്ദി.വീണ്ടും വരിക

      Delete
  27. നന്നായിട്ടുണ്ട് ട്ടോ.
    ഇനിയും വരട്ടെ നല്ല രചനകള്‍ .
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആശംസകള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു

      Delete
  28. ഒരു തുടക്കക്കാരന്റെ അസ്ഖ്യത ഒന്നും കണ്ടില്ല.കഥ നന്നായിരിക്കുന്നു.എന്നു കരുതി ദിവസം ഓരോന്ന് പടച്ചു വിടേണ്ട കേട്ടോ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ദിവസവും ഓരോ കഥയെങ്കിലും എഴുതണം എന്നൊക്കെയുണ്ട്.പക്ഷെ അത് ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത സുന്ദര മനോഹര സ്വപ്നമാണെന്ന് ഈ വിഡ്ഢിക്കു തന്നെയറിയാം.എങ്കിലും ആഗ്രഹങ്ങള്‍ക്ക് പഞ്ഞമില്ലല്ലോ വെട്ടത്താന്‍ ചേട്ടാ:) ബൂലോകത്തിലെ സീനിയര്‍ ആയ താങ്കള്‍ തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും ഇവിടെ വന്നതും ഈ കഥ വായിച്ചു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതും തന്നെ വലിയ ഭാഗ്യമായി കരുതുന്നു.നന്ദി.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്ന് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യാന്‍ വിനീതമായി താല്‍പ്പര്യപ്പെടുന്നു .

      Delete
  29. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  30. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  31. കഥയിൽ പോരായ്മയൊന്നും തോന്നിയില്ല, മാത്രമല്ലൊരു സാധാരണ പശ്ചാത്തലം അനുഭവിക്കാനും കഴിഞ്ഞു.

    എഴുതിയ ഫോണ്ടിനു പ്രശ്നമുണ്ട്. ഇത് വേഡിൽ ടൈപ്പു ചെയ്തിട്ട് കോപ്പി പേസ്റ്റു ചെയ്തതായാണ് എനിക്കു തോന്നുന്നത്. വേഡിൽ ടൈപ്പു ചെയ്ത് കോപ്പിചെയ്ത് പേസ്റ്റു ചെയ്യുന്ന സമയത്ത് പോസ്റ്റ് ഏരിയ html മോഡിലേക്കു മാറ്റിയതിനു ശേഷം പേസ്റ്റു ചെയ്താൽ ഈ പ്രശ്നം മാറിക്കിട്ടും. അവിടെ നിന്ന് കട്ട് ചെയ്ത് compose മോഡിലേക്കു മാറ്റി വീണ്ടു പേസ്റ്റു ചെയ്താൽ പാരഗ്രാഫും റെഡിയാവും.

    ആശംസകൾ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി.തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചു ഇവിടെ വന്നതിനും..ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു.

      Delete
  32. വായിച്ചു...വളരെ ഇഷ്ടായി...

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം. ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു

      Delete
  33. ഇതു നന്നായി. തുടരുക.
    ആശംസകൾ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. അല്‍പ്പം നീളം കൂടിയ കുഴപ്പം മാത്രം.ഒരു സസ്പന്‍സ് എത്തുമ്പോള്‍ കഥ നിര്‍ത്തണമെന്ന് തോന്നുന്നു. കാരണം ചെറുകഥയാണല്ലോ എഴുതിയത്. ഇത് തുടക്കമാണെന്നുള്ളത് ശരിയാകണമെന്നില്ല. ബ്ലോഗില്‍ തുടക്കം എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സമ്മതിച്ചു.തുടക്കക്കാരന്റെ പമ്മല്‍ എനിക്ക് കാണാന്‍ പറ്റിയില്ല. ആശംസകള്‍.

      Delete
    2. നന്ദി.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്ന് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യാന്‍ വിനീതമായി താല്‍പ്പര്യപ്പെടുന്നു .

      Delete
    3. @ ഷെരീഫ് കൊട്ടാരക്കര
      ഷെരീഫിക്കാക്ക് നന്ദി.ബൂലോകത്തെ സീനിയെഴ്സില്‍ ഒരാളായ താങ്കള്‍ ഇവിടെ വന്നത് തന്നെ വലിയോരനുഗ്രഹമായി കാണുന്നു.തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും വന്നതിനും വ്ലയെരിയ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയതിനും നന്ദി.ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യാന്‍ വിനീതമായി താല്പ്പര്യപെടുന്നു.

      Delete
  34. തുടക്കം തന്നെ നന്നായി
    ആദ്യം തോന്നി ഇത്രയും നീളമുള്ള കഥ ചെറു കഥയോ എന്ന്
    പക്ഷെ നല്ല വായന സുഖം അനുഭവപ്പെട്ടു, ഫോണ്ട് മാറ്റുക
    വലുപ്പം കൂട്ടുക, നീളവും കുറയ്ക്കുക സ്പീഡ് യുഗമല്ലേ
    സ്പീഡ് യുഗം, നീണ്ട കഥ വായിക്കാന്‍ ആളെ കിട്ടുക പ്രയാസം
    എഴുതുക അറിയിക്കുക
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആശംസകള്‍ക്ക് നന്ദി.തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും കഥപ്പച്ചയില്‍ വന്നുവല്ലോ.സന്തോഷം.നന്ദി.ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യാന്‍ വിനീതമായി താല്പര്യപ്പെടുന്നു.

      Delete
    2. ബാലന്‍,
      വീണ്ടും വന്നു, ഇവിടുത്തെ developments ഒന്നറിയാന്‍
      വളരെ നല്ല സ്വീകരണം തന്നെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്, അഭിനന്ദനങ്ങള്‍
      എന്റെ ബ്ലോഗില്‍ വന്നതിലും ചേര്‍ന്നതിലും, സന്തോഷം,
      പിന്നെ ചില കല്ലുകടികള്‍, പൊട്ടലും ചീറ്റലും അവിടവിടെ ഉണ്ടായാലും
      കാര്യമാക്കേണ്ട, അതും ധൈര്യ്യമായി മുന്നോട്ട് വന്നു മുഖം കാണിക്കാന്‍
      മടിക്കുന്ന ഒരുതരം അനോണികളെ കാര്യമാക്കേണ്ട, അവര്‍ പലതും പുലമ്പും
      ഓര്‍ക്കുക, ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഒരു മരത്തിനെ കല്ലേറ് പ്രതീക്ഷേക്കേണ്ടതുള്ളു
      അതുകൊണ്ട് ധൈര്യമായി മോന്നോട്ടു പോവുക, ഏറിയുന്നവര്‍ എറിയട്ടെ ! നിങ്ങള്‍
      എഴുതുക അറിയിക്കുക. കഥയുടെ ദൈര്‍ഘ്യം കുറയ്ക്കുക ഞാന്‍ മുന്‍പ് പറഞ്ഞതുപോലെ
      നാമിന്നൊരു സ്പീഡ് യുഗത്തിലാണ് ജീവിക്കുന്നതെന്ന കാര്യം മറക്കേണ്ട
      ആശംസകള്‍
      ഫിലിപ്പ് ഏരിയല്‍

      Delete
  35. ആദ്യ കഥ ആണോ ? എന്തായാലും നന്നായി. നീളം കൂടുതല്‍ തന്നെ .. തുടക്കമാനല്ലോ അല്ലെ ? എല്ലാ വിധ ആശംസകളും...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ബൂലോകത്ത് ആദ്യകഥയാണ്.വന്നതിനും അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിനും നന്ദി.വീണ്ടും വരിക.അനുഗ്രഹിക്കുക . ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്ന് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണേ

      Delete
  36. രണ്ടായിരത്തിപ്പത്തില്‍ ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയിട്ട് ഇപ്പോഴാണല്ലോ ആദ്യകഥയുമായി എത്തുന്നത്. തുടര്‍ന്നും എഴുതുക
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. നേരത്തെ പോസ്ടിംഗ് തുടങ്ങണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു.പക്ഷെ അജിത്തെട്ടനെപ്പോലെയുള്ള സീനിയേഴ്സിന്റെ രചനകള്‍ വായിച്ചു തീര്‍ക്കുവാനെ നേരമുണ്ടായുള്ളൂ.ഇനി വായനയും പോസ്ടിംഗും ഒന്നിച്ചു കൊണ്ടുപോവാന്‍ പരമാവധി ശ്രമിക്കും.തിരക്കുകള്‍കിടയിലും ഇവിടെ വന്നല്ലോ. വലിയൊരു അനുഗ്രഹമായി കാണുന്നു.ഈ പ്രോത്സാഹനം തുടര്‍ന്നുമുണ്ടാവണം എന്ന് വിനീതമായി അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു.

      Delete
  37. നന്നായിട്ടുണ്ട്..നര്‍മത്തിന് വേണ്ടി ആവശ്യം

    ഇല്ലാത്ത പൊടിക്കൈകള്‍ ചേര്‍ത്തില്ല എന്നത്

    തന്നെ എഴുത്തിന്റെ വിജയം ആണ്‌..ആശംസകള്‍

    ഇനിയും എഴുതുക...

    ReplyDelete
    Replies
    1. നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി.നര്‍മ്മത്തിന് വേണ്ടി അനാവശ്യ പൊടിക്കൈകള്‍ വേണ്ടെന്നു മുന്‍കൂട്ടി തീരുമാനിച്ചതൊന്നുമല്ല.ആളെക്കൂട്ടാനുള്ള നര്‍മ്മം അത്രയ്ക്ക് വഴങ്ങില്ല.ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഒപ്പിക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചതാണ്.വിജയിച്ചുവോ എന്നറിയില്ല.ആശംസകള്‍ക്ക് നന്ദി. ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ കൂടി അംഗമായിക്കൂടെ :)

      Delete
  38. സംഭവം അസലായി എഴുതി. നല്ല ഒഴുക്കുണ്ടായിരുന്നു. തുടര്‍ന്നും എഴുതൂ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം നന്ദി.വീണ്ടും വരണേ.ചങ്ങാതിയായി കൂടിക്കൂടെ ?:)

      Delete
  39. എഴുതിത്തെളിഞ്ഞ ഒരു കൈത്തഴക്കം കാണുന്നുണ്ട്. ഒതുക്കത്തില്‍ എഴുതി.വിരസമായ നര്‍മ്മഭാവനകള്‍ ഇല്ലാതെത്തന്നെ മനോഹരമാക്കി.ആശംസകള്‍ തുടര്‍ന്നും . എഴുതുക

    ReplyDelete
    Replies
    1. താങ്കളെപ്പോലെ ബൂലോകത്തിലെ സീനിയര്‍ ആയിട്ടുള്ളയാള്‍ കഥപ്പച്ചയില്‍ വന്നത് തന്നെ വലിയ ഭാഗ്യമായി കാണുന്നു.അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക്നന്ദി.ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യാന്‍ വിനീതമായി താല്പര്യപ്പെടുന്നു.

      Delete


  40. നല്ല അവതരണം. സംഭാഷണങ്ങൾ കുറിക്കുകൊള്ളുന്നത്‌. ആശംസകൾ

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി.സന്തോഷം.വീണ്ടും വരണേ.ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യാന്‍ വിനീതമായി താല്‍പ്പര്യപ്പെടുന്നു

      Delete
  41. നന്നായിട്ടുണ്ട്..രസകരമായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു... ഇനിയും വരാം, നീളം കൂടിയെങ്കിലും നർമ്മ സംഭാഷണങ്ങൾ വിരസതയകറ്റി.

    ആശംസകൾ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ബൂലോകത്തെ കഥയുടെ ഉസ്താദേ ആശംസകള്‍ക്ക്നന്ദി...ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്ന് ഫോളോ ചെയ്തൂടെ? :)

      Delete
  42. ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്തു്.നല്ല കൈയ്യടക്കം
    വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം .നന്ദി.വീണ്ടും വരിക ...ഫോളോവെര്‍ ചെയ്തൂടെ

      Delete
  43. ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്തു്.നല്ല കൈയ്യടക്കം
    വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു

    ReplyDelete
  44. ഇത് ഈ ബ്ലോഗിലെ ആദ്യത്തെ പോസ്റ്റാണെങ്കിലും നല്ലൊരു എഴുത്തുകാരനാണെന്ന് വായനയില്‍ മനസ്സിലായി.
    സന്തോഷം ഇവിടെ വരാനായത്തില്‍ .

    ആ ഫോന്ടു സൈസ് കുറച്ചു വലുതാക്കിയാല്‍ സൌകര്യമായിരുന്നു

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം ഇവിടെ വന്നതിലും കമെന്റിയതിലും.വീണ്ടും വരണേ.

      Delete
  45. പ്രതീഷ് മാഷേ,
    നല്ല കഥയാണ്. ഇനിയും എഴുതണം. ആശംസകള്‍. വീണ്ടും കാണാം

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം ഇവിടെ വന്നതിലും കമെന്റിയതിലും.വീണ്ടും വരണേ.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നൂടെ?

      Delete
  46. നന്നായി ഇനിയും എഴുതുക

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നൂടെ?

      Delete
  47. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു കേട്ടോ..ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്ത്. തുടര്‍ന്നും എഴുതൂ, വായിക്കാന്‍ ഇനിയും വരാം ഈ വഴി, ഇപ്പോള്‍ പോണു,

    ആശംസകള്‍
    സ്നേഹത്തോടെ മനു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം.തീര്‍ച്ചയായും വീണ്ടും വരണേ

      Delete
  48. ആദ്യമായി എഴുതുന്ന ഒരു കഥ എന്ന് പറഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ ആരും മനസിലാക്കില്ല, സ്ഥിരമായി എഴുതുന്ന ഒരാളുടെ മികവു ആ വരികളില്‍ കണ്ടു. നന്നായിട്ടുണ്ട്, വീണ്ടും എഴുതുക, എല്ലാ ആശംസകളും !!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം.നന്ദി . വീണ്ടും വരണേ ....ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നൂടെ?

      Delete
  49. ശ്രീ. പ്രതീഷ്, ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചു കഥപ്പച്ചയില്‍ വന്നു, വായിച്ചു, ഇഷ്ട്ടമായി. ഈ പച്ചപ്പില്‍ ഇനിയും കഥകളുടെ പുതു നാമ്പുകള്‍ മുളക്കട്ടെ....
    സസ്നേഹം...

    ReplyDelete
    Replies
    1. തീര്‍ച്ചയായും .സന്തോഷം.നന്ദി . വീണ്ടും വരണേ ....ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നൂടെ?

      Delete
  50. പ്രണയത്തെ പറ്റി താങ്കള്‍ എഴുതികഴിഞ്ഞു. ഇനി അടുത്തകാലത്തൊന്നും
    ആ വിഷയം സ്വീകരിക്കേണ്ടതില്ല. ജീവിതം പൊള്ളുന്ന മറ്റു ഒരുപാട്
    വിഷയങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. താങ്കള്‍ ഒരു സ്ഥിരം പ്രണയ കഥാകാരന്‍
    ആയിപ്പോകുമോ എന്നാണു എന്റെ ഭീതി. ദിവസവും ഒരു കഥ എന്നത്
    ഒരു മോശം കാഴ്ചപ്പാടാണ്. അത് താങ്കളെ നശിപ്പിക്കും. ജീവിതത്തില്‍ ഒരു
    കഥയെഴുതിയാല്‍ മതി. ഒ. വി. വിജയന്‍റെ "കടല്‍ത്തീരത്ത് "
    എന്‍.എസ് മാധവന്റെ "ഹിഗ്വിറ്റ" എന്നിവ ഓര്‍ക്കുക. എഴുത്തിനേക്കാളും
    വായനക്കും യാത്രക്കും പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുക.

    കമന്റില്‍ വീണു പോകരുത്. ബ്ലോഗ്‌ എഴുത്തുകാരെ നശിപ്പിക്കുന്ന
    ഒന്നാണ് കമന്റ്. നന്മകള്‍ നേരുന്നു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ശ്രദ്ധേയമായൊരു അഭിപ്രായം
      എല്ലാവര്‍ക്കുംബാധകവും

      Delete
    2. വിശദമായ വിലയിരുത്തലിനും അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കും നന്ദി . അടുത്ത കഥ തീര്‍ച്ചയായും വ്യത്യസ്തമാക്കുവാന്‍ ശ്രമിക്കാം...വീണ്ടും വരണേ ....ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നൂടെ?

      Delete
  51. തുടക്കക്കാരന്‍ ആണല്ലോ.. ഒന്ന് നോക്കിക്കളയാം എന്ന് വിചാരിച്ചാണ് വായന തുടങ്ങിയത്..പക്ഷെ,, ഒരു ഒന്നൊന്നര വായനയാണ് കിട്ടിയത്.. നല്ല എഴുത്ത്.. ഇനിയും എഴുതുക.. ആശംസകള്‍..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം .നന്ദി.വീണ്ടും വരിക ...ഫോളോവെര്‍ ചെയ്തൂടെ

      Delete
  52. മിടുക്കന്‍ ! ഈശ്വരാനുഗ്രഹമുള്ളയാളാണ്. അത് വേണ്ടപോലെ വേണ്ടുവോളം ഉപയോഗിക്കുക.

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി ..കമെന്റ് സ്പാമില്‍ പോയി കിടന്നത് കണ്ടില്ല ..അതാണ് ഇവിടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടാന്‍ താമസിച്ചത് ..ക്ഷമിക്കുക ..അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി വീണ്ടും വരണം

      Delete
  53. Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം .നന്ദി.വീണ്ടും വരിക ...ഫോളോവെര്‍ ചെയ്തൂടെ

      Delete
  54. നന്നായിട്ടുണ്ട്. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം .തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും കഥപ്പച്ചയില്‍ വന്നുവല്ലോ ...നന്ദി.. വീണ്ടും വരണേ ....ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നൂടെ?

      Delete
  55. രസകരമായ അവതരണവും നല്ല കഥയും. നീളം ഇച്ചിരി കൂടിപ്പോയോന്നൊരു സംശയം..സാരമില്ല. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം ...നന്ദി.. വീണ്ടും വരണേ ....ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നൂടെ?

      Delete
  56. നന്നായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്..ഇനിയും പുതുമയുള്ള കഥകള്‍ എഴുതുക...എല്ലാ ആശംസകളും.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം .തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും കഥപ്പച്ചയില്‍ വന്നു അനുഗ്രഹിച്ചുവല്ലോ ...നന്ദി.. വീണ്ടും വരിക ....ഫോളോ ചെയ്തൂടെ

      Delete
  57. കഥയുടെ ഒഴുക്ക് ദൈര്‍ഘ്യം അറിയിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ! ഇങ്ങനെയൊരു കഥാതന്തുവിനെ വാക്കുകളാല്‍ വികസിപ്പിച്ച് കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്കനുയോജ്യമായ സ്ലാങ്ങിന്റെ അകമ്പടിയോടെ അവതരിപ്പിച്ചതില്‍ നിന്നും എഴുതിയ ആളിന്റെ 'ടാലെന്റ്റ്‌ ' തികച്ചും വ്യക്തമാകുന്നു. ഈ കഥയുടെ വായന പുരോഗമിക്കുന്തോറും അവസാനം ഇതിലും വ്യത്യസ്തമായ എന്തോ ക്ലൈമാക്സ്‌ കാത്തുവെച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെയൊരു തോന്നല്‍ വര്‍ദ്ധിച്ചു വന്നു. താങ്കളുടെ തന്നെ മറ്റൊരു കഥാസന്ദര്‍ഭത്തില്‍ മറ്റൊരു കഥയുടെ അവസാനം ഇതിലും വ്യത്യസ്തമായ ക്ലൈമാക്സ്‌ ആസ്വദിച്ച് പൂര്‍ണ്ണമാക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന് ഉറപ്പായും പ്രതീക്ഷിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ട്. അത് നിസ്സംശയം പറയാം. പിന്നെ പ്രണയം എന്ന വിഷയത്തെ ഇന്നലെയുടെയും ഇന്നിന്റെയും നാളെയുടെയും കഥകളായി ഈ കഥയിലെ പോലെ നല്ല ഒഴുക്കോടെ വൈവിധ്യമാര്‍ന്ന രീതികളില്‍ അവതരിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയട്ടെയെന്ന് ഹൃദ്യമായി ആശംസിക്കുന്നു.


    PS: ബെര്‍ളിച്ചായന്റെ ബ്ലോഗില്‍ കമെന്റ്റ്‌ ചെയ്യുന്ന അതേ പ്രതീഷ്‌ ബാലന്‍ തന്നെയല്ലേ ഇത് ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. വിശദമായ വിലയിരുത്തലിനും അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കും നന്ദി . അടുത്ത കഥ തീര്‍ച്ചയായും വ്യത്യസ്തമാക്കുവാന്‍ ശ്രമിക്കാം

      Delete
  58. കഥ നന്നായിട്ടുണ്ട്....
    കൂടുതല്‍ എഴുതുക....
    അബസ്വരാശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. അബസ്വരാശംസകള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.നന്ദി. ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നതിനും.

      Delete
  59. തുടക്കം നന്നായി .എഴുതാന്‍ അറിയാം .ഒന്ന് കുറുക്കി കാച്ചിയാല്‍ ഇരട്ടി മധുരമയേനെ,ആശംസകള്‍ .

    ReplyDelete
    Replies
    1. അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി ..വീണ്ടും വരണേ ഇതുവഴിയൊക്കെ :)

      Delete
  60. കഥ വായിച്ചു. നന്നായിട്ടുണ്ട്. ബ്ലോഗ്‌ പച്ച പിടിക്കട്ടെ.ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി ..വീണ്ടും വരിക...ഫോളോ ചെയ്തൂടെ :)

      Delete
  61. പ്രിയപ്പെട്ട പ്രതീഷ്,

    മനോഹരമായി എഴുതിയ കഥ !അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ !

    അക്ഷരതെറ്റുകള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുമല്ലോ. ആശംസകള്‍ !

    സസ്നേഹം,

    അനു

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി ..അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ക്കും ആശംസകള്‍ക്കും...ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നില്ലേ?

      Delete
  62. കഥ നന്നായി.... അക്ഷരതെറ്റുകള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ മാത്രം മതി..

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി.. വീണ്ടും വരണേ ....

      Delete
  63. കൊള്ളാം ..ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം:)...ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേരണേ

      Delete
  64. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  65. നേരത്തേ വായിച്ചതാണ്. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഇഷ്ടപെട്ടതില്‍ സന്തോഷം :)
      ചങ്ങാതിയാവുക...വീണ്ടും വരിക :)

      ആദ്യത്തെ കമെന്റ് ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നു ..എന്തേ റിമൂവ് ചെയ്തത് ...?ഓണ്‍ലൈന്‍ കൂട്ടായ്മകളില്‍ ഷെയര്‍ ചെയ്തതില്‍ സന്തോഷമേയുള്ളൂ....

      Delete
  66. നന്നായിട്ടുണ്ട് പ്രതീഷ്‌, വളരെ നല്ല അവതരണം.തുടര്‍ന്നും എഴുതുക, എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം ...നന്ദി...കഥപ്പച്ചയിലേക്ക് വീണ്ടും വരിക...ഫോളോ ചെയ്തൂടെ :)

      Delete
  67. nannayitundu iniyum yezhuthuka suni....
    aksharathettallaa malappuram tuch anennu thonunnu......

    ReplyDelete
    Replies
    1. നാട്ടുഭാഷാ ശൈലി ഉപയോഗിച്ചതാണ് ...അക്ഷരതെറ്റുകള്‍ കടന്നുകൂടിയിട്ടുണ്ടോന്നു അറിയില്ല ...ഇവിടെ വന്നതിലും അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിലും അകൈതവമായ നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തുന്നു...വീണ്ടും വരിക

      Delete
  68. കഥ നന്നായി- ഇനിയും എഴുതുക.ആശംസകൾ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം ...നന്ദി...കഥപ്പച്ചയിലേക്ക് വീണ്ടും വരിക...ഫോളോ ചെയ്തൂടെ :)

      Delete
  69. നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഓരോ കഥയിലും വ്യത്യസ്തത പുലര്‍ത്തുക.ആശംസകള്‍.

    ReplyDelete
    Replies
    1. വ്യത്യസ്തമായ കഥകള്‍ കഥപ്പച്ചയില്‍ പ്രതീക്ഷിക്കാം...വീണ്ടും വരിക ..നന്ദി

      Delete
  70. കഥപ്പച്ചയിലെ ഈ കഥ നന്നായി .
    നല്ല വായനാസുഖം .
    ആശംസകള്‍
    തുടര്‍ന്ന് എഴുതുമല്ലോ ?
    വീണ്ടും വരാം.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം ...നന്ദി...കഥപ്പച്ചയിലേക്ക് വീണ്ടും വരിക...ഫോളോ ചെയ്തൂടെ :)

      Delete
  71. കഥ വായിച്ചു നന്നായിട്ടുണ്ട് ഇനിയും പുതുമയുള്ള കഥകള്‍ എഴുതുക ബ്ലോഗ്‌ പച്ച പിടിക്കട്ടെ ആശംസകള്‍ ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആശംസകള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തില്‍ അംഗത്വമെടുത്ത് ഫോളോവെര്‍ ചെയ്യണമെന്നു അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു

      Delete
  72. കഥ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു...നീളം കൂടിയെങ്കിലും അവതരണ ശൈലി കൊണ്ടു ഒട്ടും മുഷിപ്പിച്ചില്ല. ചെറിയ ഒരു പോരായ്മ തോന്നിയത് കഥയുടെ പേരില്‍ ഒരു പഞ്ച് ഇല്ല എന്നതാണ്. പേര് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ ആളുകള്‍ക്ക് വായിക്കാന്‍ ഉള്ള ഒരു പ്രേരണ വരണം. അടുത്ത കഥയില്‍ ശ്രദ്ധിക്കുമെന്നു കരുതുന്നു. ആശംസകള്‍ !

    ReplyDelete
    Replies
    1. പേരിലെ പോരായ്മ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയതിനു നന്ദി...ഒത്തിരി സന്തോഷ...കഥപ്പച്ചയിലേക്ക് വീണ്ടും വരിക

      Delete
  73. കഥ നന്നായിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ.. ഇനിയും എഴുതണം. വീണ്ടും കാണാം.

    ReplyDelete
    Replies
    1. വീണ്ടും കാണണം :) സന്തോഷം....നന്ദി...

      Delete
  74. "ഇങ്ങള് ഓരോ കിലോ കല്‍ബും, ഈരണ്ടു കിലോ കരളും മൂന്നാല് ലിറ്റര്‍ തേനും പാലുമെല്ലാം ചേര്‍ത്തൊരു കാച്ചങ്ങു കാച്ച്യൂട്...!" എന്റെ തലപുകച്ചില്‍ കണ്ടു ബീവി നിര്‍ദേശിച്ചു."
    ==========================================
    first impression is the best impression എന്നാണല്ലോ ,,അതില്‍ താങ്കള്‍ നൂറു ശതമാനവും വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു ..നര്‍മ്മം ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന ഒരാള്‍ എന്ന നിലയില്‍ എനിക്ക് ഇത് ഒരു പാട് ഇഷ്ടമായി ..വീണ്ടും കാണാം .

    ReplyDelete
    Replies
    1. വായിച്ചു ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയെങ്കിലും വിരിഞ്ഞാലും ഞാന്‍ കൃതാര്‍ത്ഥനാണ് ... വീണ്ടും കാണണം :) സന്തോഷം....നന്ദി...

      Delete
  75. കേസരിയുടെ രുചി...
    ക്ഷണിക്കതെ തന്നെയെത്തി.
    വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്‌.
    മഴി പുരളാൻ യോഗ്യതയുള്ള കഥ.
    പച്ചപിടിക്കും.

    ReplyDelete
    Replies
    1. തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും ഇവിടം വരെ വന്നുവല്ലോ....അഭിപ്രായം പറഞ്ഞല്ലോ...അനുഗ്രഹീതനായി ....ഒത്തിരി സന്തോഷം :)) നന്ദി

      Delete
  76. ആദ്യത്തെ കഥ തന്നെ നന്നായിട്ടുണ്ട് ...!
    വായനയില്‍ നീളം കൂടിയത് അറിഞ്ഞില്ല ...!
    എഴുത്ത് തുടരുക ..
    ആശംസകൾ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി ഒത്തിരി സന്തോഷം ഇവിടെ വന്നതിലും അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിലും

      Delete
  77. കഥ നന്നായി എഴുതി. വളരെ ഇഷ്ടമായി.
    "ഇങ്ങള് വൈക്കം മുഹമ്മദു ബഷീറിനെക്കാളും വല്ല്യ ബഷീറാകും."
    മുജീബിന്റെ അനുഗ്രഹം പോലെയല്ല. ഗുലുമാല്‍ ഇല്ലാത്ത
    തെളിഞ്ഞ മനസ്സോടെ പറയുന്നു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം ഇവിടെ വന്നതിലും കമെന്റിയതിലും.വീണ്ടും വരണേ.

      Delete
  78. നല്ല കഥ ഇഷ്ടമായി .....എഴുതുക വീണ്ടും.......

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം ഇവിടെ വന്നതിലും കമെന്റിയതിലും.വീണ്ടും വരണേ.

      Delete
  79. നല്ല കഥ.ഷ്ടായീീീീീീീീീീീീീ

    ReplyDelete
  80. ഒരു പരകായപ്രവേശത്തിനാണ് മുജീബ് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്.എനിക്ക് മനസ്സിലായി.എന്നാലും, അവന്റെയാ ആവശ്യത്തോടങ്ങോട്ടു പൊരുത്തപ്പെടാന്‍ എനിക്ക് ആയില്ല.
    --------------
    എഴുത്ത് തുടരുക ആശംസകൾ..വീണ്ടും കാണാം.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഇഷ്ടപെട്ടതില്‍ സന്തോഷം :)
      ചങ്ങാതിയാവുക...വീണ്ടും വരിക :)

      Delete
  81. നന്നായി എഴുതി
    നല്ല ഒഴുക്കുള്ള കഥ
    ഓണാശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം.നന്ദി.വീണ്ടും വരിക
      ഓണാശംസകള്‍

      Delete
  82. Best Wishes..Keep writing :)
    http://nicesaranya.blogspot.com/
    http://foodandtaste.blogspot.com/

    ReplyDelete
  83. കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടൂട്ടോ. തുടർന്നും എഴുതൂ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം ...നന്ദി...കഥപ്പച്ചയിലേക്ക് വീണ്ടും വരിക...ഫോളോ ചെയ്തൂടെ :)

      Delete
  84. കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു! തുടര്‍ന്നും എഴുതൂ... :)
    >>>
    ബീവി എന്റെ പൂര്‍വ്വകാലപ്രതാപം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചപ്പോഴാണ് ,ഉള്ളിലിരുന്നു പ്രതിഷേധം മുഴക്കുന്ന സാഹിത്യകാരനെ മയപ്പെടുത്തിയെടുത്തില്ലെങ്കില്‍ സംഗതി നടക്കില്ലെന്നുള്ള ചിന്ത എന്നിലേക്ക്‌ വന്നത്.അല്പമെങ്കിലും സാഹിത്യം പ്രേമവുമായി കൂട്ടിക്കുഴച്ചില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെന്തു പ്രേമലേഖനം?ഹൃദയലേഖനമായ അത് സാഹിത്യപൂരിതമാക്കണമെങ്കില്‍ ഉള്ളിലിരിക്കുന്ന എതിര്‍പ്പുകാരനെ അയച്ചെടുത്തേ പറ്റൂ.പക്ഷെ,അതത്ര എളുപ്പമല്ലെന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി.പഴയ 'മ'കാര വാരികകളൊക്കെ വിട്ടു മൂപ്പരുടെ തീറ്റയിപ്പോള്‍ അത്യന്താധുനിക കവിതകളും കഥകളുമൊക്കെയാണ്.പണ്ടത്തെ തടിയൊന്നും ഇപ്പോഴില്ലെങ്കിലും കരുത്തു കൂടിയിട്ടേയുള്ളൂ.അത്ര പെട്ടെന്നൊന്നും മൂപ്പര്‍ വഴങ്ങിത്തരില്ല.പക്ഷെ, ആവശ്യം സൃഷ്ടിയുടെ മാതാവാണെന്ന് ആരോ ഒരാംഗലേയ പഴമൊഴി മലയാളത്തിലാക്കിയിട്ടില്ലേ?അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പതിനെട്ടടവുകളും പയറ്റി.ഹോ, കരുത്തനോന്നു വഴങ്ങിക്കിട്ടിയപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ വിയര്‍ത്തുകുളിച്ചു ചത്തുപോയിരുന്നു.>>>

    ഈ ഭാഗം രസിച്ചു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം

      Delete
  85. നല്ല കഥ...രസികന്‍ എഴുത്ത്.. ഇനിയും ധാരാളം കഥകള്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു..

    ReplyDelete
    Replies
    1. തീര്‍ച്ചയായും പ്രതീക്ഷിക്കാം :) ഇടയ്ക്കിടെ വരണേ.

      Delete
  86. നന്നായിട്ടുണ്ട് ...!

    ആശംസകൾ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം ...നന്ദി.

      Delete
  87. തന്നെ പറ്റിക്കാനാടോ ആള്‍ക്കാര്‍ നല്ലതുന്നു കമന്റിടുന്നത്
    അതൊന്നു വിശ്വസിക്കരുത് കഥ (കഥയാണ് ഉദ്ദേശിച്ചതെങ്കില്‍) മഹാ മോശമാണ്
    ഇനി മോന്‍ നന്നാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കണം (ശ്രമിക്കുന്നതിനും ഒരു അതിരൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും)
    ഇനി വരില്ല-മയ്യൂരാന്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. മയ്യൂരാന്‍ പറഞ്ഞതാണ് ശരി .ഇത് കഥപ്പച്ചയല്ല .കുപ്പയാണ് .വെറും കഥക്കുപ്പ.പഴകി വളിച്ച പ്രമേയവും കഥയും കൊണ്ട് തട്ടുന്ന കുപ്പ...ഇവിടെ കമെന്റിട്ടവരില്‍ ഒരു 5 % പോലും തന്റെ ഈ പന്നക്കഥ മുഴുവന്‍ വായിച്ചിട്ടില്ല.എല്ലാം പരസ്ട്പരം പുറം ചൊറിയല്‍ പരിപാടി തന്നെ.അല്ലെങ്കില്‍ ഈ കാളമൂത്രം പോലെ പറന്നു കിടക്കുന്ന ഈ കഥ വായിക്കാന്‍ എന്താ പ്രാന്തുണ്ടോ? ഇങ്ങനെ കഥയെഴുതാനാണെങ്കില്‍ തനിക്കു ദിവസോം ഓരോ കഥ തീര്‍ച്ചയായും എഴുതാം. ഈ വിഡ്ഢികളെല്ലാം കൂടി പൊക്കുന്നത്‌ കേട്ട് താന്‍ പൊങ്ങണ്ട. മുന്‍പ് ഇന്ദുമേനോന്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ ടോയിലെറ്റ് സാഹിത്യം തന്നെ ഇതും.(എല്ലാ ബ്ലോഗും കണക്കാ.അളിഞ്ഞു പുളിഞ്ഞ ടോയിലെറ്റ് സാഹിത്യം .പിന്നെ പരസ്പരം പൊക്കിക്കൊടുത്തു നിലനില്‍ക്കുന്നു ) താന്‍ ഉറക്കം ഇളച്ചാണ് ഇത് ഉണ്ടാക്കിയത് എന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ.തന്റെ സമയവും ആരോഗ്യവും പോയി എന്നല്ലാതെ എന്ത് നേട്ടം.വേറെ വല്ല പണിയും നോക്കുന്നതാ നല്ലത്

      Delete
    2. @ മയ്യൂരാന്‍
      വിമര്‍ശനത്തിനു നന്ദി.ശ്രമിക്കാം ...താങ്കള്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ ശ്രമിക്കുന്നതിനും ഒരു അതിരൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും :) വീണ്ടും വരണം വസ്തുനിഷ്ഠമായ വിമര്‍ശനങ്ങളുമായി :)

      Delete
    3. @ Anonymaous
      കഥയെ വിമര്‍ശിച്ചോളൂ അതിനു താങ്കള്‍ക്കു ശീലമുള്ള ഭാഷ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യാം.വിരോധമില്ല. പക്ഷെ ബൂലോകത്തെ ഒന്നടങ്കം ആക്ഷേപിക്കരുത്.അനോണിയായാല്‍ എന്തും വിളിച്ചുപറയാം എന്ന് കരുതരുത്

      Delete
  88. ആദ്യത്തെ കഥയാണെന്നു തോന്നൂല്ല.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒത്തിരി സന്തോഷം ...നന്ദി...കഥപ്പച്ചയിലേക്ക് വീണ്ടും വരിക...ഫോളോ ചെയ്തൂടെ :)

      Delete
  89. നന്നായിട്ടുണ്ട് ...!

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി ..വീണ്ടും വരിക

      Delete
  90. എഴുത്ത് ഇഷ്ടായി ട്ടോ ,ഇനിം നല്ല കഥകള്‍ പോരാതെ ..ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി ഓണാശംസകള്‍

      Delete
  91. കഥയിൽ വ്യത്യസ്ഥത കൊണ്ടു വരാൻ ശ്രമിക്കുമല്ലൊ. പിന്നെ തുടക്കം നന്നായി. എപ്പോഴും കുറച്ച്‌ ചുരുക്കി എഴുതിയാൽ വായനക്കാർക്ക്‌ അവസാനം വരെ വായനാസുഖം കിട്ടും. ആശംസകൾ

    ReplyDelete
    Replies
    1. തീര്‍ച്ചയായും.ശ്രമിക്കാം .നന്ദി :)

      Delete
  92. നല്ല ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്താണ് , തുടരുക.... എല്ലാവിധ ആശംസകളും...!


    പിന്നെ, മറ്റു ബ്ലോഗുകളില്‍ പോസ്റ്റിലേക്കുള്ള ക്ഷണനമല്ല, പോസ്റ്റിനുള്ള കമന്റ്‌ ആണ് ഇടേണ്ടത് എന്നതും ഇവിടെ ഒരു വഴക്കമാണ് ട്ടോ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. കുഞ്ഞൂസേച്ചീ ,ആശംസകള്‍ക്ക് നന്ദി.തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും ഇവിടെ വരാനും കമെന്റിടാനും താല്പര്യം കാണിച്ചതിന് പ്രത്യേകം നന്ദി :)

      പോസ്റ്റിലേക്കുള്ള ക്ഷണിക്കലല്ല പോസ്റ്റിനുള്ള കമെന്റിടലാണ് മുഖ്യമെന്നും വഴക്കമെന്നും മൂന്നു വര്‍ഷത്തോളമായി ബൂലോകത്തെ നിരന്തരം പിന്തുടരുന്ന ഒരാളെന്ന നിലയില്‍ അറിയാം ചേച്ചീ {അഹങ്കാരം പറഞ്ഞതല്ലാട്ടോ :) } പിന്നെ ബ്ലോഗിന്റെ 'ഉദ്ഘാടനം' പ്രമാണിച്ചാണ് ക്ഷണിച്ചത്. ആദ്യ പ്രാവശ്യമല്ലേ ഉള്ളൂ ചേച്ചീ .ഓരോ പോസ്റ്റിടുന്പോഴും വരണേ വരണേ എന്ന് പറഞ്ഞു കമെന്റിടുമെന്ന് (അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല ) പേടിച്ചു ഈ വഴി വരാതിരിക്കരുതെ:) ഓണാശംസകള്‍ !

      Delete
  93. കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു - ഇനിയും എഴുതുക
    കഥ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു, ബഷീറിന്റെ ബീവി രംഗത്ത് വരാതെ -
    ബഷീറിന്റെ ബീവി പണ്ട് ബഷീറിനു എഴുതിയ മറുപടി കത്തുമായി സുഹ്ര
    വരുന്നതിലേക്ക് ആയിരിക്കാം കഥയുടെ പോക്ക് എന്ന് കരുതി -

    ReplyDelete
    Replies
    1. അപ്പോള്‍ അപ്രതീക്ഷിത വഴിത്തിരിവായേനെ അല്ലെ ? :)

      തിരക്കുകള്‍ മാറ്റിവെച്ചു ഇവിടെ വന്നുവല്ലോ സന്തോഷം നന്ദി നന്ദി ഓണാശംസകള്‍

      Delete
  94. നന്നായിട്ടുണ്ട്

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഇവിടെ വന്നതിനും അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിനും നന്ദി ...ഫോളോ ചെയ്തതിനും

      Delete
  95. കൊള്ളാം എന്നു പറഞ്ഞാൽ ഒന്നുമാകില്ല. വളരെ വളരെ വളരെ വളരെ വളരെ വളരെ വളരെ വളരെ വളരെ
    നന്നായിരിക്കുന്നു പ്രതീഷ്.. ഒരു ചെറിയ ആശയത്തെ വികസിപ്പിച്ചു എടുത്തു മനോഹരമായ അവതരണത്തിലൂടെ വായനാനുഭവം ആക്കിയതിതിനു എത്ര അഭിനന്ദിച്ചാലും മതിയാവില്ല. മാത്രമല്ല കഥയിലൂടെ കടന്നു പോകുമ്പോള്‍ കഥാകാരന്‍ ഇതില്‍ അല്‍പ്പമെങ്കിലും അനുഭവിച്ചുവോ എന്ന് സംശയവും തോന്നാവുന്ന വിധത്തിലുള്ള കഥ പറച്ചില്‍.. ഇതില്‍ എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട വരികള്‍

    " ബഷീര്‍ മുജീബിനോട് ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യം : “അതെങ്ങന്യാടോ ഇഞ്ഞിയെയ്തുന്നതായി വിചാരിച്ച്ചോണ്ട് ഞാനെയ്ത്വാ...അന്റെ വികാരോം വിചാരോമെല്ലാന്നോ എന്റേത്..?ഇഞ്ഞി ഓളെ എങ്ങന്യാ കണ്ടിരിക്കുന്നേന്നോ, എങ്ങന്യാ പ്രേമിക്കുന്നേന്നോ,പ്രേമത്തെപ്പറ്റി അന്റെ സങ്കല്‍പ്പെന്താന്നോ ഒന്നും എനിക്കറിഞ്ഞൂടാ...പിന്നെങ്ങന്യാ"

    ഒരിക്കല്‍ കൂടി പറയട്ടെ.. വെറുതെ പറഞ്ഞു പോവാമായിരുന്ന ഒരു കഥയെ തദ്ദേശീയമായ പശ്ചാത്തലത്തിലേക്ക് പരാവർത്തനം ചെയ്തു അവതരിപ്പിച്ചതാണ് ഈ കഥയുടെ മേന്മ.. അനായാസമായി അത് നിര്‍വഹിച്ചിരിക്കുന്നു..

    തുടര്‍ന്നും എഴുതുക.. ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. വിശദമായ വിലയിരുത്തലിനു സമയം ചെലവഴിച്ചതിനു നന്ദി:). ഓണാശംസകള്‍ നേരുന്നു

      Delete
  96. കൊള്ളാം...നല്ല ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്ത്...ഇനിയും നന്നായി എഴുതാന്‍ കഴിയട്ടെ..ആശംസകളോടെ..

    ReplyDelete

  97. തുടക്കം ഇഷ്ടമായി
    നല്ല കഥ
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  98. കഥപ്പച്ചയിലെ കാഥികാ...
    സല്യുട്ട് യു...
    ആദ്യത്തെ എഴുത്താണോ ന്നറിയില്ല..
    ആണെന്കിലും അല്ലെങ്കിലും ഒരുപാടിഷ്ടപ്പെട്ടു.
    ഒരു ജീവനുള്ള കഥ.
    കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും കഥാതന്തുവും കഥാസന്ദര്‍ഭവും എല്ലാം ഗംഭീരം..
    നല്ല ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്ത്... മടുപ്പിക്കാത്ത അവതരണം.
    പുതു തലമുറ മറന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ പഴയ മധുരപ്രണയത്തിന്റെ നേര്‍ചിത്രം..
    ഒരു ചെറിയ നാടന്‍ സിനിമ കണ്ട അനുഭവം.

    തുടര്‍ന്നും എഴുതുക..
    ഹൃദ്യാശംസകള്‍..ഓണാശംസകള്‍..

    ReplyDelete
  99. എഴുത്ത് ഇഷ്ടമായി നിങ്ങളെ കയ്യില്‍ സംഗതി ഉണ്ട്
    പിന്നെ എന്തിനാ മറ്റുള്ള ആളുകളുടെ ബ്ലോഗില്‍ ഒരു മാതിരി അളിഞ്ഞ പരിപാടിയും ആയി നടക്കുന്നത് ആരെ ബ്ലോഗില്‍ ആണെങ്കിലും വായിച്ചെങ്കില്‍ മാത്രം കമെന്റ് നല്‍കുക അല്ലാതെ ചുമ്മാ കൊള്ളാം എന്നും പറഞ്ഞു എന്റെ ബ്ലോഗിലും ഒരു പോസ്റ്റുണ്ട് എന്നാ ഓഞ്ഞ പരിപാടി നിറുത്തണം നിങ്ങളെ എഴുത്ത് നല്ലത് എങ്കില്‍ വായനക്കാ രന്‍ ലിങ്കേരി വരും

    ReplyDelete
  100. എഴുതുക തിടരുക
    ഇനിയും നല്ല പോസ്റ്റുകൾ വരട്ടെ

    ReplyDelete
  101. താങ്കളുടെ ആദ്യ സംരംഭം തന്നെ നന്നായിരിക്കുന്നു. ധാരാളം കഴിവുകള്‍ ഉള്ളില്‍ ഉണ്ട് എന്ന് ഇതില്‍ നിന്നും തന്നെ വ്യക്തം.
    കഥയ്ക്ക് അല്പം നീളം കുറച്ചാല്‍ നന്നായിരിക്കും എന്നൊരു തോന്നല്‍. ക്രിസ്പി ആയാല്‍ ആളുകള്‍ പെട്ടെന്ന് വായിക്കും എന്നാണ് കൊടകരപുരാണക്കാരന്‍ പണ്ട് പറഞ്ഞത്. ഇനിയും നന്നായി എഴുതുക.
    സസ്നേഹം
    എസ്.കുമാര്‍, ദുബായ്

    ReplyDelete
  102. കഥയുടെ പച്ച
    അതില്‍ പ്രണയത്തിന്റെ ഒരു വേവുണ്ട്
    ആഖ്യാനത്തിന്റെ സരളത കഥാപാത്രങ്ങളുടെ നിഷ്കളങ്ക മനസിന്‌ ചേരും
    ഇപ്പോള്‍ സുഹ്രയും മക്കളും ഈ കഥ വായിച്ചുട്ടുണ്ടാകുമല്ലോ

    ReplyDelete
  103. കഥ ഒരുപാടൊരുപാട് നന്നായിട്ടുണ്ട്, ആദ്യം ഒരു ഇഴച്ചില്‍ തോന്നിയെങ്കിലും തുടര്‍ വായനയില്‍ അത് മാറി, ഇതേപോലെയുള്ള കഥയ്ക്ക്‌ ഇഴച്ചിലും നല്ലത് തന്നെ. വായനയ്ക്ക് ഒരു ഭൂതകണ്ണാടിയുടെ ആവിശ്യം വരും ഫോണ്ട് സൈസ് വലുതാക്കുക അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ കുറയ്ക്കുക. ശുഭാശംസകള്‍.....

    ReplyDelete
  104. ആശംസകള്‍ !കഥ മുഴുവന്‍ വായിച്ചിട്ടില്ല.വീണ്ടും വരാം.Fonts അല്പം കൂടി വലുതാക്കണേ ...

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...